Σήμερα ξύπνησα με νοσταλγική διάθεση και είπα να θυμήσω σε παλιούς και νέους συναδέρφους την πορεία του Exchange απο την έκδοση 4 μέχρι σήμερα.

Η πρώτη έκδοση του Exchange Server ήταν η έκδοση 4.0. Οι προηγούμενες εκδόσεις ήταν το Microsoft MS-Mail 3.0 και MS-Mail 2.0. Όσον για την αρχή η έκδοση 1 λεγόταν Network Courier Mail και είχε εμφανιστεί στις αρχές του 1990.

Η έκδοση 4 δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το MS-Mail 3.0 αλλάζοντας εντελώς περιβάλλον και τεχνολογίες σε μια “δύσκολη” θα λέγαμε έποχή καθώς τότε ήταν ο καιρός των Windows NT Server 3.51 τα οποία έχουν μείνει στην ιστορία για την δυσκολία που είχαν να παραμείνουν λειτουργικά καθώς και για την πληθώρα των “Blue screens” που εμφάνιζαν.

Παρόλα αυτά η μεγάλη επιτυχία της έκδοσης 4 έκανε τις εταιρείες να αρχίσουν την μετάβαση απο το MS-Mail και το cc:Mail ( παλιά δόξα ) στον Exchange Server. Σε αυτό βοήθησε και το άνοιγμα του Internet στο κοινό όπως και η ανακοίνωση των προδιαγραφών του World Wide Web. Οι εταιρείες πλέον συνδεόταν στο Internet και άρχιζαν να ανταλλάσουν emails με άλλες εταιρείες. Το MS-Mail 3.0 είχε έναν απλό Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) gateway ο οποίος όμως δούλευε κυρίως σε dial-up βάση σε αντίθεση με τον Exchange Server 4.0 που είχε μόνιμη σύνδεση στο Internet (Integrated Services Digital Network (ISDN) ή 56-KB frame).
Ταυτόγχρονα με την έλευση των Windows NT 4.0 τα οποία ήταν αρκετά πιο σταθερά και αξιόπιστα σε σχέση με τον προκάτοχο τους ο Exchange Server 4.0 αποδείχτηκε περισσότερο αξιόπιστος και λειτουργικός σε σχέση με το MS-Mail.

Η επόμενη έκδοση του Exchange Server εμφανίστηκε το 1997 και ήταν φτιαγμένη για το αποδεδειγμένης αξιοπιστίας λειτουργικό Windows NT 4.0. Επιπλέον η καινούργια έκδοση υποστήριζε και την πρώτη έκδοση του Outlook.Με τον Outlook (97) client, ο Exchange Server συμπεριέλαβε εγγενή υποστήριξη calendaring. Στον Exchange Server 5.0 αυτό ήταν το Schedule+ ( που διατίθονταν ως add-on για τον Exchange Server 4.0, μέχρι τότε το email του χρήστη και το calendar ήταν ξεχωριστά πράγματα ) το οποίο έδεσε το email, το calendar και το address book.

Με την δίάθεση ενός service pack η Microsoft εμφάνισε την πρώτη έκδοση του Outlook Web Access (OWA) δίνοντας δυνατότητα απομακρυσμένης πρόσβασης στο mailbox στους χρήστες. Επίσης προσέφερ καλύτερη υποστήριξη σε third-party προιόντα (fax gateways,unified voice mail,document-sharing tools) ξεφεύγοντας απο τον ανταγωνισμό και αρχίζοντας μια ανοδική πορεία.

Το 1998 ήρθε η σειρά του Exchange Server 5.5 με τον οποίο διορθώθηκαν πολλά bugs των προηγούμενων εκδόσεων και βελτιώθηκε περαιτέρω το δέσιμο email, calendar,contacts και tasks. Επίσης ανέβηκε και το όριο της βάσης απο 16GB o υποστηρίζοντας έτσι μεγάλα περιβάλλοντα.

Το OWA βελτιώθηκε και αυτό προσφέροντας πιο εύκολη και γρήγορη πρόσβαση. Η ιδέα των site connectors έδωσε σε μεγάλα περιβάλλοντα δυνατότητες distribute administration,message routing, και multilanguage support.

Ο Exchange 2000 Server εμφανίστηκε το 2000 μετά την κυκλοφορία των Windows 2000 Server
και την πρώτη έκδοση του Microsoft Active Directory. Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν η χρήση του Active Directory για την Global Address List (GAL), σε σχέση με την logon users list των ΝΤ και το ξεχωριστό email users directory του Exchange Server 5.5. Το Active Directory έδεσε τον network και τον email user σε ένα account κάνοντας το administration και το management πολύ πιο απλό και εύκολο.

Επίσης μεταβήκαμε στην ActiveX version του OWA client αντί της Hypertext Markup Language (HTML) δίνοντας στους χρήστες δυνατότητες drag-and-drop, pull-down bars,κλπ κάνοντας το περιβάλλον ακόμα πιο λειτουργικό και εύχρηστο.

Και φτάνουμε στον Exchange Server 2003 ο οποίος αποτελεί ένα major update στο Exchange Server messaging system που σε συνδυασμό με το Active Directory 2003 έδεσε την όλη πλατφόρμα πιο αρμονικά και την την έκανε πιο λειτουργική και ευκολοδιαχείριστη.

Ο Exchange Server 2003 έδωσε την δυνατότητα στους χρήστες να συγχρονίζουν τα Pocket
PC mobile devices τους με τον Exchange Server. Παράλληλα στο OWA έγινε ένα face-lift κάνοντας το όμοιο με τον Microsoft Office Outlook desktop client. Με καλύτερη απομακρυσμένη υποστήριξη ο Exchange Server 2003 εξελίστηκε σε ένα office-based σύστημα επικοινωνίας προσφέροντας σε τοπικούς και απομακρυσμένους χρήστες πρόσβαση στο mail τους απο παντού.

Η ύπαρξη δυνατότητας clustering έδωσε στους διαχειριστές την δυνατότητα να έχουν active-active και active-passive clustering με ταυτόχρονη αύξηση των node απο 2 σε 4.

Παράλληλα εισήχθη και η ιδέα του recovery storage group (RSG) που επέτρεπε σε μια εταιρεία να μπορεί να έχει μια βάση για test και recovery σκοπούς.

Το Service Pack 2 ήρθε να μας δώσει cyclic redundancy check (CRC) error checking κάτι καινούργιο καθώς μέχρι τότε δεν υπήρχε error checking της βάσης του Exchange και οι administrators βασίζοταν μόνο στα EDBUtil και ISInteg, για την σωστή λειτουργία της βάσης.Παράλληλα με την είσοδο του
SenderID και του βελτιωμένου journaling για τα messages και σε συνδυασμό με το direct push για τα mobile devices αντί του συνεχόμενου “pull” που βελτίωσε την διάρκεια ζωής των Mobile συσκευών έδωσε δυνατότητα realtime συγχρονισμού.

Το 2007 εμφανίστηκε ο Exchange Server 2007 ο οποίος άλλαξε εντελώς κάποια πράγματα.Εξαφάνισε το concept των ξεχωριστών του Active Directory routing groups.Στην προ-2007 εποχή υπήρχαν Active Directory sites και Exchange Server routing groups. Ο 2007 ήρθε να αλλάξει αυτό την λογική και αντί να εξετάζει το Active Directory’s sites and services για να διακρίνει τα διάφορα subnets άρχισε να χρησιμοποιεί το routing topology του Active Directory για να διακινεί τα email απο την ίδια διαδρομή όπως και το Active Directory replication. Επίσης κατήργησε το bridgehead server σαν ρόλο που απλά έστελνε το mail απο τον έναν bridgehead server στον άλλον και εισήγαγε τον Hub Transport server που παρόλο που μπορούσε να θεωρηθεί central point of failure γιατί όλη η κίνηση των email περνούσε απο εκεί μπορούσαν να εφαρμοστούν policies και rules όχι μόνο μεταξύ Hub Transport και Hub Transport αλλά για όλα τα mail που υποχρεωτικά πλέον περνούσαν απο πάνω του .

Ο τομέας του Outlook Web Access υπέστη δραματική αλλαγή και έγινε σχεδόν ίδιος σε features με έναν desktop Outlook client.

Η κυριότερη αλλαγή ήταν η εισαγωγή της Continuous Replication (CR) τεχνολογίας. Πλέον το backup της βάσης του Exchange δεν βασιζόταν μόνο σε Storage Area Network (SAN) snapshots αλλά υπήρχε ένα primary και ένα secondary αντίγραφο της βάσης. Σε περίπτωση καταστροφής της μιας η εφεδρική ερχόταν online σε 20–30 δευτερόλεπτα με το Outlook 2007 να κάνει αυτόματα reconnect και τον χρήστη να μην καταλαβαίνει τίποτε τόσο κατά την μετάβαση στην εφεδρική βάση όσο και κατά την επιστροφή στην κύρια.

Με την έλευση του Exchange Server 2007 Service Pack 1 δόθηκε πρόσβαση στους Public Folders μέσω του OWA κάτι το οποίο ήταν απαίτηση πολλών εταιρειών που ενώ ήθελαν το OWA χρειαζόταν παράλληλα και πρόσβαση στους Public Folders. Επίσης εισήχθη η τεχνολογία του Standby Continuous Replication (SCR) που έδωσε την δυνατότητα δημιουργίας αντιγράφων σε απομακρυσμένες τοποθεσίες και εισήγαγε την έννοια multi-location clustering δίνοντας νέο ορισμό στο disaster recovery και στο availability.

Και φτάνουμε στον Exchange Server 2010. Η μεγαλύτερη αλλαγή αυτής της έκδοσης είναι ότι είναι αποκλειστικά και μόνο x64-bit. Παρόλο που η ομοιότητα με τον 2007 αγγίζει το 70% οι τεχνολογίες που εισήχθησαν στο άλλο 30% και στις οποίες έχουμε αναφερθεί κατά καιρούς μέσω του blog κάνουν την μεγάλη διαφορά και είναι κατά την γνώμη μου κίνητρο για αναβάθμιση.

Στον τομέα των αλλαγών η MS διατήρησε την Jet EDB database αφαίρεσε όμως τα recovery storage groups όπως και την STM database αφήνοντας μόνο την EDB ενσωματόνοντας τις streaming data τεχνολογίες μέσα της.Επίσης κατήργησε τα Storage Groups όπως και τα administrative groups και routing groups.Να θυμίσουμε εδώ ότι τα Administrative groups υπήρχαν απο εποχής Exchange Server 5.0 όπου η διαχείρηση γινόταν βάσει sites που ήταν συνδεμένα με site connectors.Στο τομέα των routing groups αντί ο Exchange Server 2010 να χρησιμοποιεί τα δικά του ξεχωριστά routing groups για την δρομολόγηση των email χρησιμοποιεί πλέον το Active Directory Sites and Services για την διαδικασία αυτή.

Οι έχοντες 2010 θα παρατηρήσουν ότι τα ExOLEDB, WebDAV, CDOEX, και Store Events έχουν αντικατασταθεί απο τα Exchange Web Services (EWS).

Φτάνοντας στο ακανθώδες θέμα των public folders η Microsoft με την κυκλοφορία του 2007 είχε ανακοινώσει την σταδιακή απόσυρση σου σε επόμενες εκδόσεις. Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες το product group αποφάσισε να τους διατηρήσει. Παρόλα αυτά στον 2010 δεν δημιουργούνται εξαρχής και θα πρέπει να τους δημιουργήσουμε με το χέρι. Αντί των Public folders η Microsoft προτείνει την χρήση του SharePoint 2007/2010 το οποίο σημειωτέον δίνει και περισσότερες δυνατότητες.

Σε επόμενο post θα δούμε περισσότερς in-depth λεπτομέρειες για τις αλλαγές που υπάρχουν στον Exchange 2010 SP1.