Jump to content
  • entries
    6
  • comments
    11
  • views
    1206

Πειρατεία: είναι θέμα άγνοιας; (ή επιμόρφωσης;)


dimitris

290 views

 Share

Τις προάλλες έτυχε να συζητήσω με ένα φίλο στο Facebook ο οποίος μου πρότεινε να δω μια ταινία που μόλις βγήκε. Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο που μού πέρασε από το μυαλό είναι πως η συγκεκριμένη ταινία μόλις είχε βγει στους κινηματογράφους, οπότε και τον ρώτησα που σκέφτεται να πάει να τη δει. Μου ανέφερε πως δεν θα πάει να τη δει πουθενά, απλά την κατέβασε από το internet και ετοιμάζεται να την δει από την τηλεόραση. Δεν μού έκανε έκπληξη, αφού είναι σύνηθες το φαινόμενο. Αυτό που μου έκανε έκπληξη ήταν η αρνητική του αντίδραση απέναντι στο ότι δεν κατεβάζω ταινίες και πως όταν μόλις βγει κάποια που με ενδιαφέρει, απλά πάω στον κινηματογράφο και την βλέπω. Η δυσπιστία του (γνωρίζοντας και τις γνώσεις μου στο θέμα των Η/Υ) έφτασε σε επίπεδο που να μην πιστεύει ότι υπάρχει άτομο σε αυτή τη χώρα που να μην διαθέτει torrent client στο PC του και να κατεβάζει ταινίες με τις ώρες. Όταν του ανέφερα πως αν μια ταινία μου αρέσει πολύ, εκτός από τον κινηματογράφο, υπάρχει και η τηλεόραση και το DVD και το Youtube (εν μέρει) που μπορώ να τα δω μου είπε (για το μεν πρώτο) πως έχω προφανώς χρόνο για χάσιμο για να βλέπω διαφημίσεις και (για το δε δεύτερο) πως έχω λεφτά για πέταμα. Για να μην πολυλογώ, η λογική του ήταν πως δεν του περισσεύουν τα λεφτά για να πληρώσει προκειμένου να δει μια ταινία ή να ακούσει ένα τραγούδι (κάτι που όντως ισχύει για τον συγκεκριμένο, αν και παρακάτω θα δούμε πόση σχέση έχει αυτό με το θέμα μας), ειδικά όταν μπορεί να βρει τζάμπα στο internet.

Από τη συζήτηση φάνηκε να γνωρίζει πολύ καλά πως αυτό που κάνει είναι βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας παράνομο, αλλά δεν τον ενδιέφερε καθόλου. Επίσης καθόλου δεν τον ενδιέφερε η άποψη πως αν δεν έχει λεφτά να δει μια ταινία, δε σημαίνει πως θα πρέπει να την κατεβάζει παράνομα. Θεώρησε δικαίωμά του να το κάνει, ειδικά αν δεν υπάρχει κανείς να τον σταματήσει (με την έννοια ότι το βρίσκει εύκολα). Στην ερώτησή μου "και για να πάρεις ένα ακριβό αμάξι δεν έχεις λεφτά, αλλά δεν 'δανείζεσαι' του γείτονα", δεν έλαβα απάντηση. Αντίθετα, προσπάθησε να υπερασπίσει την άποψή του με το ότι όλοι το κάνουν, ότι κι εσύ (εγώ) το έκανες σίγουρα κάποια στιγμή και πως δεν έχω (έχει) λεφτά να αγοράσω ταινίες και τραγούδια.

Μετά από τη συζήτηση αυτή, κατάλαβα (καλύτερα, επιβεβαιώθηκα) πως και για την πειρατεία ισχύει στην Ελλάδα, ότι ισχύει και για τις υπόλοιπες αξιόποινες πράξεις: έχεις την "ευχέρεια" να τις πραγματοποιείς με το πρόσχημα ότι δεν έχεις τα απαιτούμενα λεφτά για να αποκτήσεις αυτό που επιθυμείς, αρκεί να μη σε πιάσουν - εξάλλου, βρε αδελφέ, όλοι το κάνουν, κάτι θα ξέρουν. Για ακόμα μια φορά, λοιπόν, πιστεύω πως η έλλειψη παιδείας στο θέμα της προστασίας της πνευματικής δημιουργίας ενός δημιουργού καθώς και η έλλειψη αστυνόμευσης στο συγκεκριμένο τομέα είναι αυτό που τον αφήνει να είναι ακόμα σε υψηλά ποσοστά στη χώρα μας. Σε μια αντίστοιχη συζήτηση με κάποιον Αμερικανό, θα του έκανε έκπληξη αν μάθαινε πως κατεβάζω ταινίες παράνομα και θα μου έκανε κήρυγμα για την έλλειψη σεβασμού στους δημιουργούς και το νόμο. Αλλά δε βαριέσαι, Αμερικανάκια είναι αυτά, τι να μας πουν... Εκτός του ότι για να μη χρεοκοπήσουμε, δανειζόμαστε πλέον από τα ίδια αυτά "Αμερικανάκια".

 Share

0 Comments


Recommended Comments

There are no comments to display.

Guest
Add a comment...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...