Αγαπητοί

συνάδελφοι της κοινότητας πρωτίστως θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους και τις

οικογένειές σας καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία. Το συγκεκριμένο άρθρο

αποτελεί την δεύτερη συνέχεια της συζήτησης την οποία έθεσα στο πρώτο μέρος και

αφορά την κατασκευή ενός private cloud

παρουσιάζοντας αρχικώς την διαδικασία δημιουργίας των deployment images τα οποία θα χρησιμοποιηθούν εντός του

cloud.

 

Εισαγωγή

 

Στο πρώτο

μέρος αυτής της σειράς άρθρων, σας παρουσίασα πως να κατεβάσετε (download), να εγκαταστήσετε (install) και να παραμετροποιήσετε (configure) λογισμικό Microsoft’s Deployment Toolkit. Τώρα μιας και έχουμε δημιουργήσει

ένα deployment share, το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία

μερικών εικόνων λειτουργικών συστημάτων (operating system images) τις οποίες μπορούμε να φιλοξενούμε

(host) στο

συγκεκριμένο share.

 

Προσθέτοντας λειτουργικά συστήματα

 

Η διαδικασία

πρόσθεσης λειτουργικών συστημάτων στο “Deployment Share” είναι ιδιαίτερα απλή. Όταν “ξετυλίγουμε”

- (expand) – το deployment share το οποίο προηγουμένως έχουμε δημιουργήσει,

θα παρατηρήσουμε ότι εμπεριέχει έναν φάκελο ο οποίος ονομάζεται Operating Systems. Κάνουμε δεξί κλικ στο συγκεκριμένο

container και εν συνεχεία επιλέγουμε την

εντολή  New Folder από το συγκεκριμένο shortcut menu. Η επιλογή αυτή έχει ως αποτέλεσμα

στα Windows την εκκίνηση του New Folder Wizard.

 

Η αρχική οθόνη

του New Folder Wizard.εμφανίζεται και μας ζητά να

συμπληρώσουμε το όνομα του φακέλου καθώς επίσης και μια περιγραφή. Για τους

σκοπούς αυτού του άρθρου, θα ονοματίσω τον συγκεκριμένο φάκελο ως Windows Server 2008 R2. Αμέσως ματά την εισαγωγή του

ονόματος και της περιγραφής του φακέλου, κάνουμε κλικ στο Next. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να

εμφανιστεί μια οθόνη περίληψης (summary screen) η οποία μας παρέχει την δυνατότητα

να πιστοποιήσουμε (verify) το όνομα και την περιγραφή στοιχεία τα οποία

συμπληρώσαμε προηγουμένως. Αφιερώστε μερικά δευτερόλεπτα για να επιβεβαιώσετε

ότι τα πάντα είναι σωστά και αμέσως μετά κάνουμε κλικ στο Next. Όταν τα Windows ολοκληρώσουν την δημιουργία του φακέλου, κάνουμε κλικ

στο Finish.

 

Αμέσως μετά την

δημιουργία του αρχικού φακέλου λειτουργικού συστήματος (initial operating system folder), καλό θα ήταν να δημιουργήσουμε επίσης

όλους εκείνους τους φακέλους τους οποίους πιθανόν να χρειαστούμε στην συνέχεια.

Για τις ανάγκες του συγκεκριμένου άρθρου, δημιούργησα δύο φακέλους, τον φάκελο Windows Server 2008 R2 και τον φάκελο Windows 7 αντίστοιχα. Μπορείτε να δείτε

αυτούς τους φακέλους στην εικόνα 1.

 

Εικόνα 1: Δημιουργία φακέλων για οποιοδήποτε λειτουργικό σύστημα το οποίο

επιθυμούμε να φιλοξενούμε (host) στον server.

 

Μόλις οι φάκελοι

αυτοί βρίσκονται στην θέση τους θα πρέπει άμεσα να εισάγουμε σε αυτούς τα

αρχεία των λειτουργικών συστημάτων. Ξεκινάμε την διαδικασία εισάγοντας το DVD εγκατάστασης του λειτουργικού συστήματος το οποίο

θέλουμε να εισάγουμε. Εν συνεχεία, κάνουμε δεξί κλικ στον φάκελο τον οποίο δημιουργήσαμε

για το λειτουργικό σύστημα και επιλέγουμε την εντολή Import Operating System από το εμφανιζόμενο shortcut menu. Τα Windows αυτόματα θα εκκινήσουν τον Import

Operating System Wizard.

 

Η αρχική οθόνη

του wizard μας ζητά τον τύπο του λειτουργικού συστήματος

τον οποίο θέλουμε να προσθέσουμε. Επιλέγουμε την επιλογή Full Set of Source Files και κάνουμε κλικ στο Next. Η οθόνη η οποία ακολουθεί μας ζητά

την διαδρομή (path) των

πηγαίων αρχείων (source files). Μιας και στην ουσία αντιγράφουμε το

μέσο εγκατάστασης (installation media), απλά υποδεικνύουμε στον wizard τον οδηγό DVD. Στο σημείο αυτό δεν υπάρχει η ανάγκη

για την επιλογή ενός υποφακέλου (sub folder) μέσα από το μέσο εγκατάστασης.

 

Κάνουμε κλικ στο Next και ο wizard θα μας ζητήσει να καθορίσουμε το όνομα της διαδρομής

προορισμού (destination directory name). Η

διαδρομή προορισμού (destination directory) συμπληρώνεται αυτόματα και οι

προεπιλογές μπορεί να είναι κατάλληλες για τους σκοπούς σας. Στην περίπτωση μου,

ο wizard αυτόματα ονομάζει την διαδρομή προορισμού Windows Server 2008 R2 x64. Η μόνη αλλαγή

την οποία έκανα ήταν να προσθέσω το SP1 στο τέλος

του ονόματος της διαδρομής προορισμού.

 

Αμέσως μετά κάνουμε

κλικ στο Next και αυτόματα εμφανίζεται μια περίληψη

των επιλογών των οποίων επιλέξαμε. Υποθέτοντας ότι όλα είναι σωστά κάνουμε κλικ στο Next. Ο wizard θα προχωρήσει άμεσα στην εισαγωγή του λειτουργικού συστήματος

από το μέσο εγκατάστασης. Ο χρόνος ο οποίος απαιτείται για την ολοκλήρωση της διαδικασίας

εξαρτάται από τις δυνατότητες του server αλλά και από το λειτουργικό σύστημα

το οποίο έχουμε επιλέξει. Στον δικό μου lab server χρειάστηκαν τέσσερα λεπτά για την εισαγωγή του Windows Server 2008 R2 και επτά περίπου λεπτά για την

εισαγωγή των Windows 7. Όταν η όλη

διαδικασία ολοκληρωθεί, όλες οι επιμέρους εκδόσεις των Windows θα εμφανιστούν μέσα στους αντίστοιχους φακέλους όπως

απεικονίζονται στην εικόνα 2.

 

Εικόνα 2: Tα Deployment images έχουν προστεθεί στους φακέλους λειτουργικών συστημάτων

οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί νωρίτερα.

 

Οικοδόμηση μιας ακολουθίας εργασιών (Building a Task Sequence)

 

Αργότερα στην

σειρά αυτών των άρθρων θα παρουσιάσω την υλοποίηση (deploying) ενός System Center Virtual Machine Manager server και μερικών Hyper-V host servers. Εντούτοις δεν υπάρχει η ανάγκη για

την δημιουργία με τον συμβατικό τρόπο (manually) αυτών των servers διότι πολύ απλά έχουμε ήδη δημιουργήσει το deployment image. Αν και τα deployment images πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την δημιουργία virtual machines μέσα στο private cloud, μπορούμε ωστόσο να τα χρησιμοποιήσουμε

και για την υλοποίηση του δικού μας private cloud infrastructure. Συνεπώς το πρώτο βήμα για την συγκεκριμένη

διαδικασία είναι η οικοδόμηση μια ακολουθίας εργασιών (build a task sequence) η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί

για την δημιουργία μίας γενικής χρήσης Windows Server 2008 R2 μηχανής.

 

Για να δημιουργήσουμε

αυτήν την ακολουθία εργασιών, ξετυλίγουμε (expand) το deployment share και αμέσως μετά κάνουμε δεξί κλικ στο Task Sequences container. Στο σημείο αυτό επιλέγουμε την εντολή

New Folder από το shortcut menu, και ενσυνεχεία χρησιμοποιούμε τον

εμφανιζόμενο wizard για να δημιουργήσουμε έναν φάκελο ο

οποίος ονομάζεται OS Install. Όταν ο φάκελος αυτός δημιουργηθεί,

κάνουμε δεξί κλικ στον φάκελο OS Install και επιλέγουμε την εντολή New Task Sequence από το shortcut menu.

 

Τα Windows αυτόματα θα εκκινήσουν τον New Task Sequence wizard. Η αρχική οθόνη του wizard απαιτεί από εμάς να εισάγουμε έναν κωδικό ταυτότητας (identification code) για το task στο οποίο βρισκόμαστε στην φάση δημιουργίας του. Μπορούμε

δε να χρησιμοποιήσουμε έναν οποιοδήποτε αλφαριθμητικό κώδικα επιθυμούμε αρκεί

αυτός να χαρακτηρίζεται από την μοναδικότητά. Επιπροσθέτως απαιτείται και η ονοματολογία του συγκεκριμένου task. Στην περίπτωση μου, ονόμασα την ακολουθία εργασιών (task

sequence) ως Windows Server 2008 R2 Generic σε συνδυασμό με Task

Sequence ID το W2K8R2G.

 

Ολοκληρώνοντας

την εισαγωγή του ονόματος και του sequence ID, κάνουμε κλικ στο Next. Ο wizard στην συνέχεια θα μας ρωτήσει τον τύπο του task sequence template τον οποίο θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε. Επιλέγουμε το Select the

Standard Server Task Sequence option και κάνουμε κλικ στο Next.

 

Στο σημείο αυτό

επιλέγουμε το λειτουργικό σύστημα το οποίο θέλουμε να υλοποιήσουμε ως μέρος της

συγκεκριμένης διαδικασίας (task) και κάνουμε κλικ στο Next. Η οθόνη η οποία ακολουθεί μας δίνει την δυνατότητα εισαγωγής του product key.

Εάν έχουμε στην

διάθεσή μας ένα πολλαπλής ενεργοποίησης κλειδί (multiple activation key) για τον Windows Server 2008 R2 θα πρέπει να το εισάγουμε τώρα. Στην

αντίθετη περίπτωση επιλέγουμε να μην εισάγουμε το κλειδί ενεργοποίησης (product key) σε αυτήν την χρονική στιγμή.

 

Ενσυνεχεία κάνοντας

κλικ στο Next μας παρέχεται η δυνατότητα να εισάγουμε

το όνομά μας, το όνομα του οργανισμού-επιχείρησης στην οποία εργαζόμαστε, αλλά

και το Internet Explorer home page. Μόλις ολοκληρώσουμε την εισαγωγή των πληροφοριών αυτών κάνουμε κλικ στο Next. Αμέσως μετά θα πρέπει να εισάγουμε το

local administrator password το οποίο θα χρησιμοποιείται από όλους τους servers οι οποίοι υλοποιούνται από το

συγκεκριμένο image.

 

Κάνοντας κλικ

στο Next θα εμφανιστεί αυτόματα μια περίληψη των

επιλογών μας στην ακολουθία εργασιών την οποία πρόκειται να υλοποιήσουμε. Πιστοποιούμε

ότι όλα είναι σωστά και κάνουμε κλικ στο Next to για να δημιουργήσουμε την ακολουθία. Όταν η όλη διαδικασία ολοκληρωθεί, κάνουμε κλικ στο Finish. Σαν επακόλουθο θα μπορούμε να δούμε την

νέα αυτή ακολουθία εργασιών να εμφανίζεται εντός του φακέλου OS Install, όπως αυτό φαίνεται στην εικόνα 3.

 

Εικόνα 3: Η νέα ακολουθία εργασιών εμφανίζεται στον φάκελο OS Install.

 

Όπως προαναφέρθηκε,

πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε τα συγκεκριμένα deployment images για την υλοποίηση του δικού μας private cloud infrastructure, και ενσυνεχεία για την δημιουργία

των virtual machines εντός του private cloud. Μιας και θα χρησιμοποιήσουμε τα images για να μας βοηθήσουν στην δημιουργία του private cloud infrastructure, θα χρειαστούμε και μια ακολουθία

εργασιών (task sequence) η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί

για την υλοποίηση ενός Hyper-V server.

 

Για την ώρα,

μπορούμε να προχωρήσουμε και να δημιουργήσουμε μια ακολουθία εργασιών η οποία

θα είναι αντίγραφο αυτής που δημιουργήσαμε προηγουμένως. Η μόνη διαφορά θα είναι

ότι αυτή η ακολουθία εργασιών θα έχει ένα διαφορετικό όνομα και ID το οποίο θα αντικατροπτίζει το γεγονός του ότι η

συγκεκριμένη ακολουθία εργασιών θα χρησιμοποιηθεί για την υλοποίηση Hyper-V host servers. Στο τρίτο μέρος αυτής της σειράς άρθρων

θα σας παρουσιάσω την μέθοδο με την οποία θα τροποποιήσετε αυτήν την ακολουθία

εργασιών έτσι ώστε να επιτρέπει την εκπλήρωση του σκοπού για τον οποίο

δημιουργήθηκε.

 

Συμπέρασμα

 

Έχοντας δημιουργήσει

μερικές deployment images,

έφτασε η ώρα να κάνουμε ορισμένες ελάσσονος σημασίας τροποιποιήσεις στις ακολουθίες

εργασιών έτσι ώστε να ξεκινήσουμε την υλοποίση των δικών μας infrastructure servers. Υπομονή μέχρι το τρίτο μέρος.