i-away

Αφού έχεις 2 exchange 2010 γιατί δεν κάνεις DAG να είσαι ήσυχος??

Εχεις pm

apostole πες μου μια εταιρεία που να δίνει 2000 καθαρά για παραμετροποίηση εμπορολογιστικων και τα παρατάω όλα και μαθαίνω λογιστικά. Τι λέτε ρε παιδια... ή εσείς ζείτε σε άλλο κόσμο ή εμείς αγνοούμε αυτές τις δουλειές . Η απάντηση είναι 1 στο 90% των εταιρειών είτε είσαι MCITP είτε είσαι MCP τα ίδια λεφτά αρχικό μισθό θα σου δώσουν , άντε με μια διαφορά 100-200 ευρώ παραπάνω στον MCITP. Δηλαδή η αρχική τους προσφορά θα είναι κανένα 1000ρικο max. Τώρα το υπόλοιπο 10% που αφορά εταιρείες που ξέρουν τι θέλουν, τι σημαίνει IT Department κλπ, εκεί ναι θα πάρεις τα λεφτά που αντιστοιχούν στα χαρτιά σου και στις γνώσεις σου. PS. Στις μεγάλες εταιρείες αν δεν έχεις εμπειρία και πας πρώτη φορα για δουλειά και καταφέρεις να σε πάρουν ( γιατί συνήθως για εσωτερικούς admin προτιμούν άτομα που έχουν και γνώσεις αλλά και εμπειρία που είναι το βασικότερο ) στην αρχή πετσέτες θα κουβαλάς. @mts: Αν βγείς να ψάξεις τώρα θα αλλάξεις γνώμη σε αυτό που πιστεύεις

Αν βάλεις username και password ανοίγει?. ο Client αυτός έχει δικαίωμα να "δει" το mailbox?

/bow

Γιαυτό και σου έπαιξε όταν έσβησες το relay γιατί δεν κοιτούσε εκεί . Ήταν το επόμενο step που θα σου γραφα ( γιαυτό έγραψα πριν IIS ) . Αφού λύθηκε όλα καλά

Επίσης δοκίμασε να κάνεις νέο χρήστη να δεις αν έχει πρόβλημα και αυτός . Και δες μήπως ο χρήστης δεν έχει permission να κάνει relay .΄Και ψάξε σχολαστικά το smtp Log η απάντηση είναι εκεί.

Τώρα μάλλον κάτι βγάζω. Θέλω να πας στον IIS και να βάλεις την Ip του μηχανήματος στο relay.Δηλαδή SMTP server >Properties > Access > Relay > Select virtual server to relay > Add >> Single computer/ Group of computers / Domain και να checkareis το κουτάκι απο κάτω ( δεν είμαι σίγουρος για την διαδρομή ) και ξαναδοκίμασε ( θέλει restart ) , Επίσης να ξέρεις ότι για αλλαγές σε recipient policies ,κλπ απαιτούνται 15 λεπτά για να τις πάρει ο Exchange . Επίσης βάλε το logging στο maximum για το SMTP transport και δες μήπως ο Exchange προσπαθεί να στείλει - λάβει στην IP address του A record του domain και όχι την IP address του MX record ( ακόμα και αν το nslookup του MX Record επιστρέφει σωστή απάντηση checkare το ).

Βγάλε προσωρινα το authentication και δες αν στέλνεις mail ( μην τα αφησεις off όμως γιατί θα γίνεις open relay ) . Επίσης δες λίγο στο post μου http://autoexec.gr/blogs/i-away/archive/2009/06/30/exchange-2007-tools-1.aspx και δοκίμασε το εργαλείο και πες μου τι σου βγάζει ?

Μπορείς να κοιτάξεις λίγο - postάρεις τα relay settings?

Να κάνω μία επισήμανση: Σε 2008 server και άνω (2008,ebs,sbs) Υπάρχει η δυνατότητα να μπούμε με dsrm account και χωρίς να ξέρουμε το password.Αυτό γίνεται με την εξής τροποποίηση: Στο κλειδί :HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\CONTROL\LSA αλλάζουμε το REG_DWORD DSRMAdminLogon απο 1 σε 2. Hint: Σε περίπτωση που σε 2008 Server με το Directory Service κλειστό δεν μπορούμε να μπούμε με τα DSRM Credentials μπορούμε να μπούμε ως local adminstrator βάζοντας ως username .\administrator Refence: Table 15-1 on Active Directory ( Brian Desmon,Joe Richards,Robbie Allen, Alistair Lowe-Norris ) Link: http://books.google.com/books?id=exlzxcsE-7QC&pg=PA392&lpg=PA392&dq=reset+dsrm+password+when+dc+is+unavailable&source=bl&ots=JD0aFZMmMY&sig=HbyatOpgVcho5WtiLZoLsX8wMUo&hl=en&ei=FHqZS7HVIpDKnAPy-6SsCw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=9&ved=0CDIQ6AEwCA#v=onepage&q=&f=false

Με την προυποθέση οτι τα domains είναι Trusted,επικοινωνούν σωστά,κλπ η διαδικασία που ακολουθείς είναι η εξής: 1)Σβήνουμε το mailbox του χρήστη απο το AD Users & Computers.(Προσοχή απλά το κάνουμε disconect όχι delete). 2) Τρέχεις τον cleanup agent στον Exchange System Manager. Αφου τελειώσει ο agent μπορείς να κάνεις reconnect to disconnected mailbox στον άλλον χρήστη που είναι ήδη mailbox-enabled.

Υπάρχει ο CRM 4.0 Queue Security Manager Wizard για να κάνεις εύκολα και γρήγορα την δουλειά σου . Αλλιώς workplace->queues και μετά απο τo settings pane δίνεις τα ανάλογα permissions . Και ναι μπορείς να το κάνεις και σε BU

Στον Exchange Server 2010, δεν υπάρχει πλέον το Single Instance Storage (SIS). Πολοί συνάδερφοι κατά καιρούς με έχουν ρωτήσει τους λόγους που καταργήθηκε. Ας προσπαθήσουμε να τους εξηγήσουμε λοιπόν. Στην αρχική ανάπτυξη του Exchange 4.0, υπήρχαν 2 στόχοι μέσα απο τους οποίου γεννήθηκε το SIS: Το να παραδίδονται τα μηνύματα όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά γίνετε . Μείωση του αποθηκευτικού χώρου που απαιτείται καθώς το κόστος του ήταν σημαντικό. Ο Exchange 4.0 (και μέχρι ενός σημείου ο Exchange 5.0 και ο Exchange 5.5) είχαν σχεδιαστεί ώς departmental solution. Τότε οι χρήστες τοποθετούνταν σε έναν Exchange server βάσει του organization structure (με αποτέλεσμα πολλές φορές ολόκληρη η εταιρεία να είναι στον ίδιο server). Εφόσον υπήρχε μία μόνο mailbox database, βελτιστοποιήθηκε η χρήση του SIS για message delivery (με αποθήκευση του body και του attachment μία φορά μόνο ) και space efficiency. Η μόνη περίπτωση που δημιουργούνταν άλλο αντίγραφο ήταν όταν ο χρήστης άλλαζε κάποιο κομμάτι του μηνύματος . Μέχρι τον Exchange 2000 η δομή της βάσης του Exchange ήταν κάπως έτσι : Στον Exchange 2000 υπήρξε η μετάβαση στο πρωτόκολλο SMTP για server-to-server connectivity, η προσθήκη των storage groups και η αύξηση του αριθμού των databases ανά server. Το αποτέλεμα ήταν η εξέλιξη της χρήσης του Exchange σε επίπεδο enterprise. Επίσης η αύξηση των βάσεων σε 20 μείωσε τα οφέλη του SIS καθώς οι πολλαπλοί παραλήπτες δεν βρισκόταν απαραίτητα στην ίδια βάση. Ταυτόγχρονα το message delivery βελτιώθηκε με εξέλιξη του μηχανισμού transport που έγινε πιο SIS-Free. Με τον Exchange 2003 εμφανίστηκαν νέα features όπως το Cached Exchange Mode. Αυτό μείωσε περαιτέρω τα οφέλη του SIS καθώς οι χρήστες πλέον τοποθετούνταν πλέον διάσπαρτοι στις databases. Στον Exchange 2007, αυξήθηκε περαιτέρω ο αριθμός των databases. Επιπλέον με την βελτίωση του transport delivery κατέστη εντελώς περιττή η ύπαρξη του SIS από την transport-perspective πλευρά του. Επίσης αλλαγές στο information store εξάλειψαν την ικανότητα των single instance message bodies (αλλά επέτρεψαν το single instancing των attachments). Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ότι το SIS δεν προσέφερε πιά πραγματικά οφέλη χώρου , παρά μόνο εξοικονόμηση χώρου περίπου 0-20%. Ένας απο τους πρωταρχικούς στόχους του Exchange 2010 ήταν να προσφέρει μεγάλα mailbox με πολύ χαμηλό κόστος.Το κόστος του αποθηκευτικού χώρου πλέον είναι πολύ μικρό επιτρέποντας αγορές μεγάλου αποθηκευτικού χώρου. Για να εκμεταλευτούμε όμως αυτόν τον αποθηκευτικό χώρο έπρεπε να μεγαλώσουμε τα mailbox sizes και να βελτιώσουμε το σχεδιασμό μας ώστε να είναι ταυτόγχρονα I/O και capacity efficient. Κατά την ανάπτυξη του Exchange 2010, έγινε εμφανές ότι το να υπάρχει ένα table structure βελτιστοποιημένο για το SIS ήταν παρωχημένο και δεν επέτρεπε περαιτέρω βελτίωση. Έτσι για να βελτιωθεί το store , το ESE και να αλλάξει το IO profile (απο μικρά και πολλά τυχαία IOs σε μεγαλύτερα πιο αραιά και πιο sequential I/Os), όπως επίσης για να λυθούν προβλήματα που αφορούσαν το item count έπρεπε να γίνει αλλαγή στο store schema. Πιο συγκεκριμένα έγινε μετάβαση απο μια per-database table structure σε μία per-mailbox table structure: Το παραπάνω σε συνδυασμό με αλλαγές στο ESE και τις store engines (lazy view updates, space hints, page size increase, b+ tree defrag, κλπ.), μας έδωσαν όχι μόνο 70% μείωση του I/O σε σχέση με τον Exchange 2007, αλλά και μεγαλύτερη δυνατότητα να αποθηκεύσουμε περισότερα αντικείμενα σε κρίσιμα path. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν οτι ενώ όλες οι αλλαγές αυτές βελτίωσαν κατα πολύ το IO επέδρασαν σε βάρος του space efficiency περίπου κατά 20% σε σχέση με τον Exchange 2007.Για να επιλυθεί αυτό εξελίχτηκε ένας μηχανισμός συμπίεσης (με την χρήση 7-bit ή XPRESS, μία εξέλιξη του LZ77 algorithm) ο οποίος συμπιέζει τα message headers και τα bodies που είναι είτε text είτε HTML-based (τα attachments δεν επηρεάζονται καθώς είναι ήδη συμπιεσμένα). Ας δούμε μια σύγκριση βάσεων για τον Exchange 2007 και τον Exchange 2010 με διαφορετικά data: Όπως παρατηρούμε στον Exchange 2007 οι databases που περιέχουν 100% Rich Text Format (RTF) τέθηκε ώς baseline για την συμπίεση δεδομένων στον Exchange 2010.Αυτό που επετεύχθει ήταν ότι σε μεικτά δεδομένα (77% HTML, 15% RTF, 8% Text, με μέσο μέγεθος 50KB) ο αλγόριθμος αυτός κράτησε την βάση στα ίδια επίπεδα με τον Exchange 2007 αμβλύνοντας τον αντίκτυπο της έλλειψης του SIS. Αναρωτιέται κανείς όμως. Η συμπίεση είναι η λύση και η απάντηση στην αντικατάσταση του single instancing? Η απάντηση είναι πολύπλοκη και εξαρτάται απο παράγοντες όπως: Περιβάλλοντα που χρησιμοποιούν μόνο Rich-Text Format messages. Οι αλγόριθμοι συμπίεσης του Exchange 2010 δεν συμπιέζουν τα RTF message blobs γιατί είναι ήδη στην πιο συμπιεσμένη μορφή που μπορούν να υπάρξουν. Αποστολή μεγάλων attachments σε πολλούς users. Για παράδειγμα ένα 30 MB+ attachment σε 20 users. Ακόμα και με ύπαρξη 5 recipients στην ίδια database, στον Exchange 2003 αυτό σήμαινε ότι το 30MB attachment αποθηκευόταν 1 φορά αντί 5 στην database. Στον Exchange 2010, αυτό το attachment αποθηκεύεται 5 φορές (150 MB στην database) και δεν είναι συμπιεσμένο. Αλλά με σωστή αρχιτεκτονική του storage μας δεν θα αποτελεί πρόβλημα. Επίσης σε αυτό μπορούν να μας βοηθήσουν οι retention κανόνες που μπορούμε να έχουμε. Εταιρείες ή οργανισμοί που είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν για λόγους compliance και για μεγάλο χρονικό διάστημα αρχεία επωφελούνται φαινομενικά απο την εξοικονόμηση χώρου που προσφέρει το single instancing αν και πάλι με την κατακόρυφη μείωση του κόστους του αποθηκευτικού χώρου αυτό σήμερα δεν είναι και τόσο σοβαρό εμπόδιο. Για όποιον ανατρέξει την τελευταία 10ετία στα guides δεν θα βρεί ούτε μία αναφορά στην χρήση SIS σε σχέση με το capacity planning. Όλοι οι οδηγοί που αφορούν τον σχεδιασμό storage δεν λάμβανα υπόψην τους το SIS. Και για αυτούς που θα αναφέρουν το λεγόμενο thin provisioning, θα τους αντιτάξω ότι το SIS δεν είναι ένας λόγος να κάνεις thin provisioning, ούτε είναι μέτρο υπολογισμού και σύγκρισης των απαιτήσεων σε αποθηκευτικό χώρο.Το Thin provisioning απαιτεί εμπειρία και ωριμότητα με γρήγορες αντιδράσεις και ευελιξία ελιγμών σε αλλαγές στο τομέα του, όπως και βαθιά κατανόηση και διορατικότητα στην ανάπτυξη και των χρηστών αλλά και των μεγεθών επικοινωνίας και την κάλυψη τους πριν αυτά συμβούν Εν κατακλείδι οι αρχιτεκτονικές αλλαγές στον Exchange 2010 προσφέρουν μεγάλα mailboxes με χαμηλό κόστος έτσι μπορούμε να έχουμε highly available συστήματα με εξαιρετικά χαμηλό κόστος υλοποίησης.Ακόμα και τα ας πούμε “ μειονεκτήματα “ που αναφέρω παραπάνω σήμερα με το μηδαμινό κόστος αποθήκευσης εξαλείφονται. Ελπίζω η λειτουργία και οι λόγοι του που το SIS δεν υπάρχει πλέον να έγιναν κατανοητοί. Υπόσχομαι σε επόμενο event να δείξω μια live σύγκριση μεταξύ των 2 τεχνολογιών για να δούνε όλοι την αποτελεσματικότητα και την μείωση του Ι/Ο που επέφερε ο ριζικός ανασχεδιασμός του Exchange 2010

Αντώνη ο SQL δοκιμάστηκε στον 2010 και δούλευε μία χαρά παρόλα αυτά αποφασίστηκε ότι προς το παρόν ήταν καλύτερα να μείνουμε στην ESE . Σε επόμενη έκδοση όμως τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν..

Μετά απο πολύ καιρό και το αίσιο τέλος μιας μεγάλης αλλαγής σε πέλατη ( migration στο migration ) αποφάσισα να γράψω τις εμπειρίες μου για ένα πρωτόγνωρο πράγμα για εμένα. Την συνύπαρξη του Exchange με τα Μαύρα Μούρα. Είχα ακούσει απο συναδέρφους εμπειρίες και απόψεις , είχα δει video αλλά επί της πράξης ανακάλυψα πολλά μυστικά και κολπάκια. Πολλές εταιρείες καταφεύγουν στα λεγόμενα “consumer BlackBerrys “ καθώς είναι εύκολο να συνδεθούν στην cloud-based BlackBerry Internet Service και σε έναν IMAP4 ή POP3-capable mail server. Με την ύπαρξη ενός Exchange server μπορούν να συνδεθολυν ακόμα και σε μία Outlook Web Access σελίδα.Τα “consumer BlackBerrys “ είναι τέλεια για απλούς χρήστες ή για μικρού μεγέθους mailboxes, αλλά ζορίζονται όταν υπάρχουν πολύπλοκα mailboxes με πολλούς φακέλους.Επίσης οι χρήστες πρέπει να συγχρονίζουν τα calendar και τα contacts τους χειροκίνητα μέσου του BlackBerry Desktop Software. Επίσης η υπηρεσία έχει SLAs απλού χρήστη και όχι επαγγελματία, με τα όποια μειονεκτήματα αναδεικνύει αυτό. Για τις πιο επαγγελματικές περιπτώσεις χρησιμοποιείται ο BlackBerry Enterprise Server.Η δουλειά του είναι να συνδέει το δικτύο μας με το δίκτυο της RIM περνώντας mail απευθείας απο τον Exchange ή Notes ή GroupWise server απευθείας στο BlackBerry. Για την ιστορία η RIM ήταν απο τις πρώτες εταιρείες που χρησιμοποίησαν το λεγόμενο push email. Όλα αυτά θα ήταν τέλεια αν και η εγκατάσταση του BES ήταν εύκολη …. Δυστυχώς όμως απαιτείται η αλληλεπίδραση του με το Windows network σε βαθύ επίπεδο. Δεν μιλάμε για μια απλή εγκατάσταση software αλλά για δημιουργία users που έχουν administrator-level access στον email server μας. Απο αυτό καταλαβαίνετε την σοβαρότητα και την προσοχή που απαιτείται κατά την εγκατάσταση και την παραμετροποίηση του. Στις απαιτήσεις της εγκατάστασης προτείνεται dedicated server . Το ευτύχημα είναι ότι ένας low-end Xeon ή ένας AMD Athlon server με 2 GB RAM είναι αρκετός. Προσοχή χρειάζεται διότι δεν γίνεται εγκάτάσταση σε Windows Server 2008, οπότε η λύση του Windows Server 2003 R2 είναι μονόδρομος. Παρόλα αυτά υπάρχει υποστήριξη 64-bit οπότε στο μέλλον θα δούμε εγκαταστάσεις και σε Windows server 2008 R2. Το παρακάτω γρήγορο tutorial αφορά Exchange Server 2007 SP1 σε 64-bit εγκατάσταση Windows Server 2003 R2, σε δίκτυο με Windows Server 2008 domain controller. Η διαδικασία είναι παρόμοια και για τον Exchange Server 2003 με μόνη διαφορά την δημιουργία του BESAdmin λόγω της διαφορετικής αλληλεπίδρασης του Exchange Server 2007 με το Active Directory. Τον BES μπορούμε να το κατεβάσουμε είτε απευθείας απο την RIM είτε να τον προμηθετούμε σε CD. Επίσης χρειαόμαστε εκτός απο CALs για τους χρήστες και product keys. Ξεκινώντας απο τον Exchange server το πρώτο βήμα είναι να δημιουργήσουμε ένα mailbox account για τον BESAdmin account. Αυτό μπορεί να γίνει απο την Exchange Management Console. Προσοχή στο password, γιατί θα μας χρειαστεί αργότερα. Τώρα αυτό το account πρέπει να γίνει Exchange administrator με view only rights. Στο αγαπητό μας Exchange Management Shell λοιπόν: add-exchangeadministrator “BESAdmin” –role ViewOnlyAdmin Και για επιβεβαίωση: get-exchangeadministrator | Format-List “Real man do it CLI “ Blackman σου θυμίζει τίποτα? ( χεχεχ ) get-mailboxserver <mailserver> | add-adpermission –user “BESAdmin” –accessrights ExtendedRight –extendedrights Send-As, Receive-As, ms-Exch-Store-Admin Έλέγχουμε με : get-mailboxserver <mailserver> | get-ADpermission -user BESAdmin | Format-List Πάμε τώρα στον server που θα φιλοξενήσει τον BES. Μπαίνουμε ως domain administrator και δίνουμε στον BESAdmin account local administration rights.Ο BES πρέπει να εγκατασταθεί με την χρήση του service account που θα χρησιμοποιεί για να εξασφαλιστεί η σωστή και απρόσκοπτη λειτουργία των components και των databases που εγκαθιστά .Μπαίνουμε λοιπόν με τον BESAdmin account και συνεχίζουμε. Μετά την επιλογή της τοποθεσίας εγκατάστασης, επιλεγούμε τους servers που θα συνδέετεαι ο BES . Με την επιλογή της άδειας επιλέγουμε και τον τύπο εγκατάστασης. Ο κάθε BES μπορεί να υποστηρίξει μέχρι 2,000 users γιαυτό υπάρχει η επιλογή για multi-server scalable enterprise-grade system σε περιβάλλοντα άνω τοων 2000 χρηστών. Ο BES μπορεί να εγκατασταθεί είτε ώς απλός mail server είτε για να συνεργάζεται με άλλα applications με την χρήση του MDS (BlackBerry Mobile Data System). Εάν χρησιμοποιούμε εργαλεία όπως ο Microsoft’s Office Communications Server διατίθενται εργαλεία για την σύνδεση των BlackBerrys στην internal instant messaging and presence service. Μετά την αποδοχή αρκετών άδειων για τα components που χρησιμοποιεί ο BES ( συμπεριλαμβανομένου και του Apache Web server ) ξεκινάει η εγκατάσταση μετά τον έλεγχο και την εγκατάσταση των όποιων pre-requisites λείπουν. Τώρα ήρθε η σειρά των Microsoft’s Exchange Server MAPI Client και των Collaboration Data Objects. Αυτά διατίθενται ώς ξεχωριστό download που μπορούμε να κατεβάσουμε απο την Microsoft. Η υπόλοιπη διαδικάσία κυλά σχετικά ανώδυνα. Μετά τον απαραίτητο έλεγχο του install summary για τυχόν λάθη και το απαραίτητο reboot , έρχεται η ώρα της εισαγωγής των keys του BES. Αυτά καθορίζουν πόσες BlackBerry συσκευές θα συνδέονται στο δίκτυο της RIM. Με την εισαγωγή της πρώτης άδειας μπορούμε να κάνουμε και τον έλεγχο για το αν συνδεόμαστε σωστά στο δίκτυο της BlackBerry.Αν όλα πάνε καλά ήρθε η ώρα να προστεθούν οι BES’s identifiers: Το SRP ID και το SRP authentication key. Αυτά τα προμηθευόμαστε είτε απο την ίδια την RIM είτε απο εκεί που πήραμε το Blackberry.Επίσης μπορούν να γίνουν download σε μορφή .SRP file. Αυτά πρέπει να γίνουν πρώτα validate πρίν μπορέσουμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Ο BES με την ολοκλήρωση των παραπάνω βημάτων είναι έτοιμος να συνδεθεί στον Exchange server. Εάν έχουμε εγκαταστήσει τα Microsoft’s connection tools, θα δούμε ότι η διαδικασία είναι παρόμοια με την ρύθμιση ενός Outlook account. Υπάρχουν εδώ και κάποιες έξτρα επιλογές όπως η χρήση των δεδομένων των BlackBerry πάνω από WLAN. Επίσης μπορεί να γίνει και ενεργοποίηση μέσω WLAN το λεγόμενο WLAN OTA activation. Μία πολύ χρήσιμη επιλογή εδώ είναι η δυνατότητα ρύθμισης password για την σύνδεση του BES και των built-in communication components όπως τον MDS. Με κλίκ στο Finish έχουμε ολοκληρώσει την διαδικασία εγκατάστασης. Τώρα μπορούμε να βγούμε απο τον BESAdmin account και να κάνουμε log on με τον standard administrative account για να τρέξουμε τον BlackBerry Manager. Αυτόν θα τον χρησιμοποιήσουμε για να ενεργοποιήσουμε τις συσκευές και να προσθέσουμε χρήστες απο το Active Directory. Μπορούμε να κάνουμε provision τις συσκευές μας απευθείας μέσω USB connection στον BES server ή μπορούμε να τουσ στείλουμε απλά ένα email με το activation password. Οι χρήστες το μόνο που πρέπει να επιλέξουν είναι το built-in Enterprise Activation εργαλείο που υπάρχει στα BlackBerrys τους , να εισάγουν το password και την email address τους για να ενεργοποιήσουν την συσκευή τους. Ο BES Manager παρέχει τα εργαλεία που μας επιτρέπουν να στείλουμε πολιτικές και ρυθμίσεις στις συσκευές . Αυτό γίνεται αν πάμε στο in the BlackBerry Domain view, ανοίξουμε το Global Tab, επιλέξουμε Edit Properties και μετά ανοίξουμε το IT Policy settings. Σύντομα θα ακολουθήσει ένα “ Deeper Dive “ post στον τρόπο λειτουργίας και διασύνδεσης.

Ναι τι ακριβώς θέλουν να τους εξηγήσεις? Πως δουλεύει? τι κάνει? Γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος.

Καλημέρα και από εμένα. Θ α μου επιτρέψεις κάποιες παρατηρήσεις "10. Μεταφέρετε το OWA, ActiveSync, και Outlook Anywhere στον νέο CAS servers." Τρόπος? Διαδικασία?Παράδειγμά? "12. Μεταφέρετε την κυκλοφορία των inbound και outbound mail στον Hub Transport servers." Και πάλι τρόπος,διαδικασία,παράδειγμα? "13-22" Καλό θα ήταν να το αναφέρεις με συγκεκριμενα παραδείγματα. Καλό το technet αλλά το link και η απλή αναφορά δεν λέει τίποτα χωρίς παράδειγμα στο σενάριο που εξετάζουμε. Τα παραπάνω σε κλίμα φιλικής διάθεσης και χωρίς πρόθεση παρεξήγησης.

Καλησπέρα και απο μένα.. Κατά πρώτον η έκδοση του 2010 είναι stable εφόσον έχει κυκλοφορήσει επίσημα . Επίσης έχει κυκλοφορήσει και το update rollup 1 . Όσον αφορά το import-export θέλω να πιστεύω ότι αναφέρεσαι στα mailbox των χρηστών. Τώρα όσον αφορά την διαδικασία επειδή εξαρτάται απο πάρα πολλούς παράγοντες ( τι έχεις ,που το έχεις , πώς το έχεις ) αν δεν γίνεις λίγο περισσότερο συγκεκριμένος και αναλυτικός δεν θα μπορέσουμε να σε κατευθύνουμε αποτελεσματικά. Στην διάθεση σου για περαιτέρω πληροφορίες.

Συγχαρητήρια και απο μένα. Keep up the good work !!!

Θα είμαστε και πάλι εκεί!!!

Καλό αν και δεν είναι η ενδεικνυόμενη λύση κάποιες φορές.Υπάρχει και καλύερη εναλλακτική

Και θα ξαναπώ : ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ πλέον Single instance Storage λόγω αλλαγής στο Storage Schema .Το έγραψα πιο πάνω αλλά μάλλον δεν το πιάσατε [].Εάν το στείλεις σε 50 άτομα θα έχεις 50 attachments.Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ασύμφορο αλλά με προσεκτικότερη ματιά στην αρχιτεκτονική όπως έγραψα παραπάνω τα οφέλη είναι εμφανή. @pkouris: Δεν είναι notification στην taskbar ούτε στο Ribbon. Είναι ένα κανονικότατο Warning που σου εμφανίζεται όπως τα mailtips.

5) Με μία διαφορά : όταν ο χρήστης μπει σε Hold Mode ενημερώνεται μέσω notification που του βγαίνει

Επειδή ο κ. Καλογεράς απουσιάζει θα απαντήσω εγώ στις απορίες σας. 1) Υπάρχει η δυνατότητα mailbox search τόσο στο archive όσο και στο κυρίως mailbox.Για τους administrators ή για τους έχοντες παραπάνω permissions ( Administrators-Legal Depts) μέσω RBAC θα υπάρχει και η δυνατότητα multi-mailbox search 2) Ο Exchange ΔΕΝ υποστηρίζει το single instance storage πλέον.Μάλλον για να το κάνω πιό ξεκάθαρο:Τα Header data για όλα τα mailbox items γίνονται stored σε ένα database table. Αυτό κάνει μεν την database πιο αποτελεσματική λόγω χρήσης ενός table για το mailbox αντί της χρήσης περισσοτέρων tables για διαφορετικά mailbox folders. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα ότι δεν χρησιμοποιείται Single Instance Storage (SIS) για την διατήρηση μόνο ενός αντιγράφου του περιεχομένου του mail ανά database. Και επειδή μάλλον κανείς δεν κατάλαβε έτσι όπως το είπα η απάντηση Φένια και υπόλοιποι είναι η εξής :Δεν υπάρχει Single Instance Storage. 3)Ο Admin μπορεί να κάνει τα πάντα αλλά ακόμα και γιαυτό μπορείς να έχεις την σχετική πολιτική 4) Οι πολιτικές που μπορούν να γίνουν apply είνια αναρίθμητες και σε πολλά επίπεδα ( archive,retention,rms,Κλπ ) .Έχεις κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου ? 5) Ναι μπορεί να γίνει απο τους χρήστες όπως υπάρχει και σχετική δικλείδα ( κάποια δεν α΄κουγε στην παρουσίαση όταν το λέγαμε ) 6) Όχι απαραίτητα 7) Θα υπάρξει κάτι αντίστοιχο του Microsoft Exchange Server Quota Message Service 8) Προς το παρόν είναι στην ίδια db με το κυρίως mailbox.Αλλά αυτό ενδέχεται να αλλάξει μέχρι την οριστική κυκλοφορία του Exchange