Μπορεί ο “φόρος μνήμης” να είναι μία σημαντική παράμετρος στην επιλογή υποδομής virtualization που θα ακολουθήσει κάποιος, όμως με αφορμή ένα περιστατικό με το οποίο ήρθα πρόσφατα αντιμέτωπη, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες άλλες λεπτομέρειες στις οποίες οφείλουμε να δώσουμε προσοχή, αλλά και κάποιες παγίδες ενδεχομένως,, ώστε να μην κληθούμε να πληρώσουμε τα λάθη στο σχεδιασμό ούτε στο άμεσο αλλά ούτε και στο απώτερο μέλλον.
Στη χώρα μας λοιπόν, όπου η πλειοψηφία των εγκαταστάσεων θεωρούνται Small/Medium Business, σε σχέση πάντα με τα διεθνή δεδομένα, ενδέχεται να έχετε ακούσει ότι :
α) το VMware δεν κοστίζει περισσότερο από το Hyper-V
β) το VMware προσφέρει σήμερα ένα σωρό περισσότερες δυνατότητες, που το Hyper-V υπόσχεται ότι θα προσφέρει στην version 3.0 που θα έρθει με τον Windows Server 8 τον επόμενο χρόνο.
Αν λοιπόν τα πράγματα ήταν έτσι, τότε μάλλον αυτοί που αποφάσισαν να επιλέξουν το Hyper-V, ή δεν επιθυμούν να έχουν μία υποδομή με περισσότερες δυνατότηττες ενώ το κόστος είναι ίδιο ή απλά δεν χρειάζονται τις περισότερες αυτές δυνατότητες για τη λειτουργία του datacenter τους…
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Και θα σας το αποδείξω με ένα απλό παράδειγμα που ανταποκρίνεται στα δεδομένα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ας πούμε λοιπόν για το παράδειγμά μας ότι μίσ επιχείρηση που θέλει να προχωρήσει σε μία υλοποίηση virtualization, καταλήγει μετά από έρευνα ότι μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της με ένα pool/cluster 4 κόμβων με 2 CPU και 64 GB RAM έκαστος.Τα virtual machines τα οποία πρόκειται να φιλοξενηθούν στην υποδομή αυτή θα έχουν Windows Server OS. Όπως είναι απολύτως κατανοητό, η επιχείρηση θέλει να εξετάσει όλες τις επιλογές που υπάρχουν.
Για το συγκεκριμένο παράδειγμα με τους συνολικά 8 processors η VMware προσφέρει 3 επιλογές, όπως αυτές αναφέρονται στο site της.
Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση γνωρίζει ότι δεν θα χρειαστεί να κάνει deploy κάποιο virtual machine με περισσότερα από 32GB RAM, ούτε θα χρειαστεί συνολικά πάνω από 256GB RAM στο pool, τότε ακούγεται λογικό εκ πρώτης όψεως να επιλέξει το VMWare vSphere Standard Acceleration Kit for 8 Processors, που είναι και η πιο οικονομική λύση από τις παραπάνω.
ΟΜΩΣ, αν διαβάσετε το VMware vSphere 5 Licensing, Pricing and Packaging White Paper, θα διαπιστώσετε τους λόγους που το εν λόγω acceleration kit έχει τη συγκεκριμένη τιμή. Διότι με αυτό το Kit, όπως μπορείτε να δείτε και στον πίνακα που ακολουθεί, τα μόνα χαρακτηριστικά που προσφέρονται είναι High Availability, vMotion και Data Recovery, δηλαδή τίποτα περισσότερο από αυτά που προσφέρει και η παρούσα έκδοση του Hyper-V…
Οπότε αν θέλουμε να έχουμε ένα προιόν που όντως προσφέρει περισσότερα από το Hyper-V θα πρέπει να πληρώσουμε το διπλάσιο ή και το τριπλάσιο ποσό αγοράζοντας Enterprise ή Enterprise Plus licenses.
Καλό είναι επίσης να έχουμε υπόψη μας ότι η VMware απαιτεί να αγοραστεί υποχρεωτικά SnS (Support and Subscription) με κάθε αγορά vSphere και αυτός είναι και ο λόγος που παραθέτω και συμπεριλαμβάνω το κόστος αυτό σε όλους τους υπολογισμούς.
Ας προχωρήσουμε όμως στο πιο σημαντικό κομμάτι αυτής της μικρής ανάλυσης, που αφορά στο licensing των Windows virtual guest OS που μπορούν να φιλοξενούνται σε ένα pool/cluster, ανεξαρτήτως virtualization vendor. Στο αρχείο αυτό (σελίδα 10) υπάρχει σαφής εξήγηση για το Windows Server Licensing σε συνδυασμό με το VMware vMotion αλλά και με το Hyper-V Live Migration. Το document αυτό καταρίπτει τον μύθο που υποβόσκει ότι αν αγοράσουμε 5 Windows Server 2008 R2 Enterprise licenses αυτομάτως δικαιούμαστε 20 virtual machines με Windows Server 2008 R2 Enterprise στο pool/cluster μας. ΑΥΤΟ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Και ο λόγος είναι ότι ο virtualization host πρέπει να είναι licensed εκ των προτέρων για να υποδεχτεί περισσότερα από 4 Windows virtual guest machines. Εν ολίγοις εάν έχουμε x κόμβους και y virtual machines οφείλουμε να αγοράσουμε (x επί y)/4 Windows Server 2008 R2 Enterprise licenses, ή x επί y Windows Server 2008 R2 Standard licenses ή εναλλακτικά Windows Server 2008 R2 Datacenter edition licenses, όπου το licensing γίνεται ανά processor, με μίνιμουμ αγορά 2 τεμαχίων, και δικαιούμαστε unlimited Windows virtual guest OS. Οπότε θα ήθελα να τονίσω στο σημείο αυτό ότι το κόστος των Windows Server licenses δεν μπορούμε να το αποφύγουμε σε καμία περίπτωση.
Τώρα λοιπόν που ξεκαθαρίσαμε τα δεδομένα και καταρίψαμε τους μύθους, ας κάνουμε τις μαθηματικές μας πράξεις που αφορούν το αρχικό μας παράδειγμα, ώστε να διαπιστώσουμε τι γίνεται με τις τιμές και τις δυνατότητες που μας παρέχονται.Να σημειώσω ότι οι τιμές είναι σε US Dollars και τις έχω πάρει από τα επίσημα sites της Microsoft, VMware και Symantec. Επίσης να συμπληρώσω ότι δεν έχουν χρησιμοποιηθεί τιμές Microsoft ECI (Enrollment for Core Infrastructure), για τον λόγο ότι δεν ανταποκρίνονται στο παραδειγμά μας που απαιτούνται 8 CPU όταν το Microsoft ECI απαιτεί μίνιμουμ αρχική αγορά για 50 CPU.
Έχουμε λοιπόν 2 λύσεις virtualization υποδομής που παρέχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, στις οποίες έχω προσθέσει και το κόστος του backup της υποδομής αυτής. Συγκεκριμένα για τη λύση VMware έχω χρησιμοποιήσει το Symantec Backup Exec 2010 R3 ενώ για το Hyper-V το κόστος του backup όλης της virtual και physical υποδομής καλύπτεται από τις System Center Management Suites Datacenter με τη χρήση του Data Protection Manager 2010.
Δε νομίζω να πιστεύετε ακόμη ότι οι δύο λύσεις κοστίζουν το ίδιο, καθώς μια διαφορά της τάξεως του 30%+ δεν είναι αμελητέα σε καμία περίπτωση. Επίσης δυστυχώς η οικονιομική αυτή διαφορά δεν συνεπάγεται κανένα extra feature που να τη δικαιολογεί…
Ελπίζω το post αυτό να σας φανεί χρήσιμο στον σχεδιασμό και στην όποια επιλογή virtualization υποδομής αποφασίσετε, με γνώμονα πάντα τη χρηστικότητα ανάλογα με τις ανάγκες σας αλλά και την long term οικονομία στο datacenter σας. Γιατί τελικά με λίγο προσεκτικό διάβασμα, όλοι μπορούμε να αποφεύγουμε τα λάθη και τις παρανοήσεις και να κάνουμε τις σωστές στρατηγικές επιλογές για την επιχείρησή μας, υπολογίζοντας σωστά εξαρχής τα κόστη.
- Read more...
- 2 comments
- 702 views