Καλησπέρα σας,

Λόγω τεχνικών δυσκολιών δεν έχω αρχίσει να postaro το Semi high Availability αλλά από εβδομάδα ΘΑ το αρχίσω.. (Θανάση μην πεις τπτ)

Ας δούμε όμως κάτι χρήσιμο και σχετικά εύκολο όσο αφορά την διαχείριση ενός Hyper V server R2 ή ακόμη ενός Windows Server 2008 R2.

Αυτό που θα δούμε είναι το πώς εγκαθιστούμε το RSAT (Remote Server Administration Tool ) το οποίο κατεβάζουμε από εδώ, και διαχειριζόμαστε απομακρυσμένα το Virtual Environment που έχουμε ήδη εγκαταστήσει .

Για να δείτε πως εγκαθιστούμε τον Hyper V R2 Server μπορείτε απλά να δείτε το step by step Guide εδώ.

Κατεβάζουμε λοιπόν το RSAT και στην συνέχεια αφού το εγκαταστήσουμε πάμε στα Win 7 στο Control Panel -> Programs and Features -> Turn Windows Features On or Off.

Και ανοίγοντας το Tree “Remote Server Administration Tools” ->”Role Administration Tool” βλέπουμε τα Hyper-V Tools. (Βλ. Εικ 1)

 Εικόνα 1

Μπορούμε εάν θέλουμε να ενεργοποιήσουμε και άλλα εργαλεία για την διαχείριση ολόκληρου του Domain μας.

Στην συνέχεια εφόσον ενεργοποιηθούν μπορούμε να ανοίξουμε το Control Panel -> Administration Tools και εκεί θα δούμε το HYPER V Manager, αυτό είναι που χρειαζόμαστε.

Εάν θέλουμε να μας το βγάζει και στο START Menu μπορούμε να κάνουμε δεξί κλικ στο Start –>Properties ->Start Menu Tab -> Customize, και στην συνέχεια ενεργοποιούμε το Administrative tools αναλόγως που θέλουμε να εμφανίζετε

(Βλ. Εικ 2)

Εικόνα 2

Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να ανοίξουμε την κονσόλα μας.

Ανοίγοντας την κονσόλα του Hyper V βλέπουμε το απόλυτο κενό… και αυτό γιατί περιμένει να κάνουμε connect σε κάποιον ήδη υπάρχων server που έχει εγκατεστημένο τον ρόλο του Hyper V.

Εικόνα 3

Πάμε στο Hyper-V Manager κάνουμε δεξί κλικ Connect to Server….(Bλ. Εικ. 4)

Εικόνα 4

Στο καινούργιο παράθυρο βάζουμε το όνομα του Hyper V Server μας. .(Bλ. Εικ. 5)

Εικόνα 5

Όταν όλα είναι σωστά ρυθμισμένα από πλευράς server και από πλευράς Client τότε η εικόνα που θα δούμε είναι τον Hyper V Server και όλα τα VM που έχουμε δημιουργήσει.

Αν δεν έχουμε δημιουργήσει κανένα και είναι ακόμη χωρίς καμία ρύθμιση τότε πρέπει να κάνουμε κάποιες ρυθμίσεις . Ας δούμε όμως πως είναι το περιβάλλον, εφόσον έχουμε φτιάξει έστω και μερικά Virtual Machines.(Bλ. Εικ. 6)

Εικόνα 6

Εάν πρώτη φορά διαχειριζόμαστε έναν Ηyper V Server R2 τότε η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνουμε είναι να ρυθμίσουμε τα εικονικά δίκτυα.

Τι είναι όμως τα εικονικά δίκτυα στο Hyper V?

Σκεφτείτε πως  από μια κάρτα δικτύου πρέπει να επικοινωνήσει ο Hyper V server, αλλά και ταυτόχρονα οι Εικονικοί Server μας. Οπότε η διαδικασία που θα κάνουμε στην συνέχεια είναι να ενεργοποιήσουμε πάνω σε μία κάρτα ένα Virtual Switch το οποίο είναι διαβαθμισμένο έτσι ώστε να μας προσφέρει 3 διαφορετικές δυνατότητες διασύνδεσης.

Ας κάνουμε όμως λίγο υπομονή και ας δούμε πώς δημιουργούμε ένα καινούργιο Εικονικό δίκτυο. Πάμε δεξιά λοιπόν στο pane Αctions εκεί θα δούμε την ρύθμιση Virtual Network Manager. .(Bλ. Εικ. 7)

Εικόνα 7

Κάνοντας κλικ πάνω στην Link μας ανοίγει ένα καινούργιο παράθυρο όπου μας προτρέπει για την δημιουργία ενός καινούργιου Εικονικού δικτύου. .(Bλ. Εικ.8)

Εικόνα 8

Ας δούμε λοιπόν τι είναι αυτά τα 3 καινούργια option που μας εμφανίζονται στο δεξί μέρος του Wizard. Όπως αναφέραμε και παραπάνω έχουμε τρείς διαφορετικές συνδέσεις.

Ας αναλύσουμε όμως πρώτα την αρχιτεκτονική του δικτύου του HyperVisor.

Σε κάθε κάρτα που ενεργοποιούμε δημιουργείται ένα Virtual Switch που διασυνδέει τον εξωτερικό κόσμο LAN με τους εικονικούς server. Αυτό το δίκτυο ονομάζετε External και μέσω αυτού μπορούμε να δώσουμε πρόσβαση στο δίκτυο μας, και του Host Server μας αλλά και στις εικονικές μας μηχανές. Για κάθε κάρτα δικτύου που ενεργοποιούμε δημιουργείτε, ένα External Network και ένα Virtual Switch.

Σαν Best Practice Topology συνίστατο να έχουμε μια κάρτα δικτύου που μέσω αυτής διαχειριζόμαστε το Host Server (Backup, Management etc.) και στην δεύτερη κάρτα ενεργοποιούμε το Virtual Switch.

Η Επόμενη ρύθμιση Internal δημιουργεί και αυτή με την σειρά της, ένα Virtual Switch το οποίο όμως ενώνει ΜΟΝΟ τον Host Server μας με τα Virtual Machines. Τα Vm’s δεν έχουνε πρόσβαση στο δίκτυο μέσω αυτού του Network, παρά μόνο με τον Host Server.

Η τελευταία ρύθμιση για το Private δίκτυο, αφορά και αυτό την δημιουργία ενός εικονικού Switch που ενώνει όμως MONO, τους εικονικούς servers μεταξύ τους. Δεν υπάρχει άλλη διασύνδεση των εικονικών μηχανών με αυτού του είδους το δίκτυο παρά μόνο με τις υπόλοιπες εικονικές μηχανές που έχουν στα settings του αυτό το δίκτυο.

Ας δούμε όμως πως φαίνετε η διαβάθμιση των εικονικών Switch μέσα από το σχεδιάγραμμα του System Center Virtual Machine Manager R2 στην παρακάτω εικόνα 9.

 

Εικόνα 9

Έχουμε καταλάβει μετά από ένα απλό introduction για τα εικονικά δίκτυα του HyperVisor το τι είδους δίκτυο θέλουμε να φτιάξουμε. Πάμε μαζί όμως να δημιουργήσουμε το πρώτο μας εικονικό δίκτυο. Έχοντας επιλέξει το τύπο του δικτύου που θέλουμε να δημιουργήσουμε (Στην Προκειμένη περίπτωση το EXTERNAL) κάνουμε κλικ στο Add και ένα νέο παράθυρο μας ανοίγει πάμε να το δούμε και συνεχίζουμε (Βλ.Εικ 10)

Εικόνα 10

Στο όνομα του εικονικού δικτύου δίνουμε το όνομα που θέλουμε

(ΠΡΟΣΟΧΗ εάν θέλουμε να φτιάξουμε 2 ή περισσότερους Servers σε Fail Over Cluster Topology με το Live Migration Feature, πρέπει τα ονόματα των εικονικών δικτύων να είναι ίδια σε όλους του κόμβους του Cluster)

Στο Εxternal option επιλέγουμε ποία ΦΥΣΙΚΗ κάρτα (NIC) θα χρησιμοποιήσουμε για το νέο μας εικονικό δίκτυο. Παρατηρήστε τον σημειωμένο κόκκινο κύκλο με το Check Box

“Allow management operating system to share this network adapter”

Αν ακολουθήσουμε τα Best Practices και χρησιμοποιείσουμε την Δεύτερη κάρτα του Server, πρέπει να ΞΕΤΣΕΚΑΡΟΥΜΕ το συγκεκριμένο option το οποίο βγάζει από τα properties της κάρτας όλα τα Components (TCP/IP V4, TCP/IP V6, etc.) και αφήνει μόνο το καινούργιο χαρακτηριστικό του Virtual Switch.

Εάν έχουμε μόνο μια κάρτα δικτύου τότε το αφήνουμε όπως έχει και φροντίζουμε να αγοράσουμε άλλη μια και να την προσθέσουμε στον Hyper V. :-)

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να δημιουργήσουμε καινούργια Εικονικά Δίκτυα όπου το καθένα θα χρησιμοποιείτε για τις εκάστοτε ανάγκες μας.

 

Έχει δημιουργηθεί λοιπόν το εικονικό μας δίκτυο, και πάμε να δημιουργήσουμε το πρώτο Virtual Machine.

Πριν συνεχίσω, να κάνουμε πάλι μια ενημέρωση για το τι είναι ένα Virtual Machine και από τι αποτελείτε.

To Virtual Machine ή αλλιώς ελληνικά Εικονικό Μηχάνημα, είναι ένας υπολογιστής ο οποίος αποτελείτε από το Configuration File του (.xml αρχείο) και τον εικονικό σκληρό του δίσκο.

Σε αυτό λοιπόν το υπολογιστή μπορούμε να προσθέσουμε μνήμη, επεξεργαστές (max 4 Logical CPUs) κάρτες δικτύου, σκληρούς δίσκους, SCSI Controllers, αλλά και να παραμετροποιήσουμε σε τι κατάσταση θα επέρχεται όταν καταλάβει πως ο Host Server που το φιλοξενεί είναι έτοιμος να κάνει Restart ή ακόμη και Shutdown.

Όλες αυτές τις ρυθμίσεις μπορούμε να τις δούμε στα Settings ενός VM. Πάμε όμως να δημιουργήσουμε το πρώτο μας εικονικό μηχάνημα.

Κάνοντας δεξί κλικ πάνω στο όνομα του σέρβερ μας βλέπουμε το New όπου συνεχίζοντας βλέπουμε το Virtual Μachine. Μπορούμε αντίστοιχα από τo pane Actions στο New να δημιουργήσουμε ένα Virtual Machine. (Βλ. Εικ 11)

Εικόνα 11

Μας ανοίγει λοιπόν ένας καινούργιος οδηγός δημιουργίας ενός νέου εικονικού μηχανήματος.

Πατάμε NEXT στο πρώτο παράθυρο και συνεχίζουμε.

Στο δεύτερο παράθυρο του οδηγού δημιουργίας, δίνουμε το όνομα του Εικονικού μας μηχανήματος και στο δεύτερο πεδίο επιλέγουμε που θα δημιουργηθεί το configuration file του VM. Να επισημάνουμε εδώ πως κάθε φορά που δημιουργούμε ένα νέο VM πρέπει να λάβουμε υπ όψιν μας το μέγεθος του σκληρού δίσκου που θα φιλοξενεί τις εικονικές μας μηχανές. Προτείνετε να είναι ξεχωριστός δίσκος από αυτόν του λειτουργικού, που καλό θα ήταν επίσης,  να είναι χωρισμένος σε Partitions. Ένα Partition για τα Configuration Files και ένα άλλο μεγαλύτερο για τα VHDs (Virtual Hard Disks). Αυτό να σημειώσουμε πως είναι μόνο για περιβάλλοντα δοκιμών και ΟΧΙ παραγωγής.

Σε παραγωγής περιβάλλοντα πρέπει να έχουμε κάνει το κατάλληλο sizing πριν ξεκινήσουμε να δημιουργούμε εικονικές μηχανές. Παραδείγματος χάρη σε ένα Stand Alone Hyper V πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει τουλάχιστον 5~6 σκληρούς δίσκους όπου οι 2 πρώτοι θα έχουν το λογισμικό σε RAID 1 (Mirror), για την ασφάλεια του λειτουργικού .Oι υπόλοιποι 3~4 σε τοπολογία RAID-5 για ασφάλεια και χωρητικότητα (Stripe-Mirror-Parity) , είτε RAID 1-0 όπου μας διασφαλίζει ταχύτητα και ασφάλεια (Mirror-Stripe), στους οποίους αντίστοιχα θα τοποθετηθούν τα Configuration Files και οι Εικονικοί Σκληροί δίσκοι.

Προσοχή εάν δεν αλλάξουμε το Configuration Path του νέου μας εικονικού μηχανήματος τότε από Default Location θα βρίσκετε στο C:\ Program Data\Microsoft\Windows\Hyper-V\Virtual Machines. Πρέπει λοιπόν να είμαστε προσεκτικοί που θα δημιουργηθεί αυτό το νέο VM.

Να σημειώσουμε επίσης πως τα Snapshots (Θα το αναλύσουμε σε άλλο blog Post), βρίσκονται και αυτά στο ίδιο location όπως επίσης και τo VSV ( supported process information) κάθε εικονικής μηχανής. Όλα αυτά βέβαια μπορούν να τροποποιηθούν κατάλληλα από το Hyper V Settings στο Actions Pane.

Ας Συνεχίζουμε όμως την δημιουργία του εικονικού μας server.

Αφού λοιπόν επιλέξουμε την τοποθεσία που θα βρίσκετε το Configuration File του νέου μας VM ( εάν δούμε την τοποθεσία που θα δημιουργηθεί θα το δούμε με το GUID-Globally Unique Identifier- του.) πατάμε Next.

Εικόνα 12

Στην εικόνα 12 βλέπουμε το πεδίο που ορίζουμε την μνήμη που θα χρησιμοποιήσει το νέο μας VM. Ένα μιλάμε για περιβάλλοντα παραγωγής τότε στους εικονικούς servers πρέπει να διαθέσουμε τόση μνήμη όσοι θα χρειαζόταν και εάν ο server ήταν φυσικός και πάντα με όση προτείνει ο κατασκευαστής του λογισμικού που θα εγκατασταθεί στην συνέχεια.

Να προσθέσω πως πρέπει να έχουμε 2 GB Ram Available ΜΟΝΟ για τον HOST server  Best Practice.

Ορίζουμε λοιπόν την μνήμη και συνεχίζουμε.

Εικόνα 13

Ήρθε λοιπόν η ώρα να ορίσουμε για το καινούργιο μας VM σε ποιο δίκτυο από όσα έχουμε δημιουργήσει θα είναι συνδεδεμένο. Επιλέγουμε ανάλογα και συνεχίζουμε.

Εικόνα 14

Στην συνέχεια όπως βλέπουμε στην εικόνα 14 μπορούμε να δημιουργήσουμε από default ένα Dynamically Expand vhd δίσκο με χωρητικότητα default 127 GB *, να προσθέσουμε ένα ήδη υπάρχον ή να επιλέξουμε ότι θα προσθέσουμε άλλον μετά την δημιουργία του εικονικού μας μηχανήματος.

*Ο Dynamically Expand δίσκος καταλαμβάνει μόνο όση χωρητικότητα έχει μέσα του και αυξάνετε αριθμητικά η χωρητικότητά του όσο γεμίζει με δεδομένα. Μπορεί το VM να γνωρίζει πως έχει 127 GB χωρητικότητα αλλά στον HOST Server μας να φαίνετε πως ο συγκεκριμένος είναι μόλις 15 GB. Σαν Best Practice χρησιμοποιούμε Fixed Disks οι οποίοι καταλαμβάνουν όση χωρητικότητα θέλουμε εμείς και παραμένουν σταθεροί σαν του κανονικούς φυσικούς δίσκους. Υπερτερούν από θέμα απόδοσης αντιθέτως από τους Dynamically Expand που λόγω του fragmentation των δεδομένων του δίσκου που συνέχεια αυξάνετε το performance δεν είναι και το καλύτερο.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε από το, New στο Action Pane ένα καινούργιο Fixed disk που μπορούμε να τον προσθέσουμε στην συνέχεια. Για να μην περιμένουμε όμως να φορμαριστεί από την αρχή ο καινούργιος Fixed Disk που πιστέψτε με κάνει πολύ ώρα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το εργαλείο που μπορείτε να βρείτε εδώ.

Θα κάνουμε ιδιαίτερη ανάλυση για τους εικονικούς δίσκους σε επόμενο blog post.

Συνεχίζουμε τον οδηγό

Εικόνα 15

Στην συνέχεια επιλέγουμε από πού θα γίνει εγκατάσταση από κάποιο CD/DVD από κάποιο ISO ή μπορούμε να έχουμε ήδη έτοιμα SYSPREP vhd’s όπου κάνουν την ζωή μας πολύ ποιο εύκολη στην δημιουργία εικονικών μηχανών.

Στο τέλος της δημιουργίας πατάμε NEXT και Finish. H Εικονική μας μηχανή είναι έτοιμη προς χρήση.

Μπορούμε να την δούμε στο μεσαίο pane της κονσόλας του Hyper V όπως στην εικόνα 16

Εικόνα 16

Μπορούμε λοιπόν να δούμε και τα settings εφ όσων έχει δημιουργηθεί το νέο μας VM.Eκεί μπορούμε να προσθέσουμε CPU, Network Cards, SCSI Controllers, νέους δίσκους,

Για τα settings να μην σας κουράσω θα τα δούμε και αυτά άλλη στιγμή.

Κάνοντας λοιπόν δεξί κλικ και Start ξεκινάει η εικονική μηχανή και μπορούμε να συνδεθούμε πάνω της ώστε να έχουμε μια μορφή RDP session κάνοντας πάλι δεξί κλικ και Connect.

Αυτά τα ολίγα για σήμερα… συνεχίζουμε σε επόμενο Blog

Καλά VMs………..

V