Jump to content

kavag

Administrators
 View Profile  See their activity

  • Posts

    222

  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    49

 Content Type 

Blog Entries posted by kavag

  1. kavag
    Lately, I have been under the rock of work and that is why i didn’t write about this sooner. On October 1st I received an email saying:

    As you can imagine i was eagerly awaiting for this email and the excitement i got was really great.
    I would like to thank all community members of autoexec.gr and friends, many of whom are or were fellow MVPs, for their help, support and guidance throughout this last year.
    Last but not least, I would like to thank my friends working at Microsoft Hellas for continuously supporting the community and for the confidence they showed me, ‘’pushing’’ me forward.
    I look forward to continuing my contribution to IT Pros community with the same passion for the years to come.
    The post 2015 Microsoft MVP Award on Hyper-V appeared first on Vaggelis Kappas.


  2. kavag
    Lately, I have been under the rock of work and that is why i didn’t write about this sooner. On October 1st I received an email saying: As you can imagine i was eagerly awaiting for this email and the…

    The post 2015Microsoft MVP Award on Hyper-V appeared first on href="http://vaggeliskappas.com">Vaggelis Kappas.


    class='bbc_url' rel='nofollow external'>Source
  3. kavag
    Lately, I have been under the rock of work and that is why i didn’t write about this sooner. On October 1st I received an email saying:
    http://vaggeliskappas.com/wp-content/uploads/2015/10/MVP2015.png
    As you can imagine i was eagerly awaiting for this email and the excitement i got was really great.
    I would like to thank all community members of autoexec.gr and friends, many of whom are or were fellow MVPs, for their help, support and guidance throughout this last year.
    Last but not least, I would like to thank my friends working at Microsoft Hellas for continuously supporting the community and for the confidence they showed me, ‘’pushing’’ me forward.
    I look forward to continuing my contribution to IT Pros community with the same passion for the years to come.
    The post 2015 Microsoft MVP Award on Hyper-V appeared first on Vaggelis Kappas.
  4. kavag
    5nine Cloud Security Version 6.0 for Hyper-V has just been released , so let’s start to explore what is new in this version.
    5nine Cloud Security is the first and only agentless security and compliance solution built specifically for the Microsoft Cloud Platform and Hyper-V virtual machines running Windows and Linux. The solution provides multi-layered protection with an integrated virtual firewall, agentless antivirus and malware protection, along with an Intrusion Detection System (IDS) all in one package.
    Analysis and Alerting for Network Traffic Anomalies

     
    Allowed and blocked packets statistics
     
    5nine Cloud Security will create a baseline of normal network traffic patterns for your virtualized environment, then when it identifies an anomaly it will alert the administrator that a threat could be present. You can detect a variety of threats from suspicious network behavior and other advanced threats. 5nine constantly logs and monitors statistics about your historical traffic, packets, and their sizes, and if the values exceed the configurable alert sensitivity setting it will immediately notify you about the possibility of an attack.
     
    With 5nine Cloud Security you can now meet the security and compliance requirements for your business by being able to analyze and report on your historical data as a network forensics tool.
     
    Read More
  5. kavag
    Recently 5nine Software released the version 7.1 of 5nine Manager. 5nine Manager is an easy-to-use and cost-effective management solution for Microsoft Hyper-V. It provides many of the features of Microsoft’s System Center Virtual Machine Manager that you need for everyday Hyper-V and cluster management, at a fraction of the cost.
     
    In this blog post we are going to explore the latest improvements and enhancements of 5nine Manager v7.1, so keep reading.
     
    5nine Manager v7.1 helps system administrators save time by automating multiple operations through various enhancements to 5nine Manager’s platform, views, wizards and antivirus features. The new version makes 5nine Manager look and feel like VMware vCenter and increases operational efficiency, enabling administrators that are new to Hyper-V to have an easier and more familiar management experience.
     
    Read More ...
  6. kavag
    [note color=#fbf2ce]Στην σειρά των άρθρων ADFS vs. Password Sync θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τις εναλλακτικές λύσεις με τις οποίες μπορεί να γίνει εφικτή η σύνδεση με μία ταυτότητα χρήστη (Single Sign On), στις υπηρεσίες που παρέχει η επιχείρηση είτε αυτές βρίσκονται στο εσωτερικό της δίκτυο (on premises) είτε φιλοξενούνται στο Cloud [/note]Εισαγωγή
    Είναι πλέον φανερό πως οι υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους, δηλαδή εκείνες που προσφέρονται στο Cloud, κερδίζουν διαρκώς έδαφος και υιοθετούνται όλο και περισσότερο από τις σύγχρονες επιχειρήσεις.
    Οι εταιρείες χρησιμοποιούν το Public Cloud, όπως για παράδειγμα το Windows Azure, σαν πλατφόρμα φιλοξενίας των εφαρμογών τους αλλά και της υποδομής τους αφού βρίσκουν σε αυτό, την αξιοπιστία και την υψηλή διαθεσιμότητα που τους είναι απαραίτητες.
     
    Εκτός όμως από το Public Cloud σαν πλατφόρμα φιλοξενίας, περισσότερο δημοφιλείς είναι οι υπηρεσίες και το software που παρέχονται με την μορφή της συνδρομητικής υπηρεσίας, το λεγόμενο Software as a Service. Τέτοιου είδους υπηρεσίες είναι, ενδεικτικά, οι εξής :
    Microsoft Office 365 SharePoint Online
    Exchange Online
    Lync Online

    [*]Microsoft CRM Online
    [*]Windows Intune
    [*]Salesforce


    Για την πρόσβαση στις επιχειρηματικές εφαρμογές που φιλοξενούνται στο Cloud αλλά και στις υπηρεσίες που παρέχονται με την μορφή του SaaS, όπως και για τις αντίστοιχες εφαρμογές και τα συστήματα στο εσωτερικό δίκτυο της επιχείρησης, αναγκαία είναι η έκδοση και η χρήση της «ταυτότητας χρήστη» του λεγόμενου User Identity.Είδη ταυτότητας χρήστη
    Ο μηχανισμός έκδοσης «ταυτότητας χρήστη» στο εσωτερικό δίκτυο μιας επιχείρησης είναι το Active Directory, που εκτός των άλλων θεσπίζει και επιβάλλει την πολιτική ασφάλειας στην πρόσβαση της πληροφορίας, σύμφωνα με τις ανάγκες.
    Στην περίπτωση των εφαρμογών που φιλοξενούνται στο Windows Azure, αλλά και για όλες τις Microsoft Online υπηρεσίες όπως το Office 365, Windows Intune, CRM online κ.λ.π., τις απαραίτητες «ταυτότητες χρήστη» τις εκδίδει το Windows Azure Active Directory.
    Επομένως γίνεται φανερό ότι οι ταυτότητες χρήστη είναι δύο ειδών, εκείνες που εκδίδονται και ισχύουν στο εσωτερικό δίκτυο της επιχείρησης, On-Premises Identities, και εκείνες που εκδίδονται και ισχύουν για την πρόσβαση στις Online εφαρμογές του Cloud, Cloud Identities.Ανάγκη ενοποίησης
    Οι σύγχρονες επιχειρήσεις, θέλουν να εκμεταλλευτούν την δυναμική που τους παρέχουν οι Software as a Service υπηρεσίες αλλά και οι υβριδικού τύπου υποδομές, που στην ουσία είναι η φιλοξενία τμήματος της υποδομής της επιχείρησης στο Public Cloud, χωρίς όμως να κάνουν παραχωρήσεις στην ασφάλεια των δεδομένων και της πρόσβασης στην πληροφορία.
    Υπάρχει δηλαδή η ανάγκη ενοποίησης του μηχανισμού έκδοσης ταυτότητας χρήστη της On-Premises υποδομής, του Active Directory, με εκείνης του Cloud, με το Windows Azure Active Directory.
    Σε αυτήν την ενοποιημένη, υβριδική υποδομή οι ταυτότητες χρήστη που έχουν οι χειριστές, εκδίδονται και ισχύουν τόσο για την πρόσβαση στις υπηρεσίες στο εσωτερικό της επιχείρησης όσο και σε εκείνες του Cloud. Οι ταυτότητες χρήστη στην περίπτωση αυτή λέγονται Federated Identities, ενώ ο μηχανισμός που επιτρέπει την πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες με μία ταυτότητα χρήστη, λέγεται Single Sign On.
    Για την υλοποίηση ενός τέτοιου μηχανισμού, Single Sign On, την έκδοση και κυρίως την διαχείριση των Federated Identities, θα εξετάσουμε δύο εναλλακτικές λύσεις. Η μία περιλαμβάνει την λειτουργία υποδομής ενοποίησης και συγχρονισμού, Active Directory Federation Services και DirSync, ενώ η άλλη βασίζεται στο συγχρονισμό των κωδικών πρόσβασης των χειριστών και είναι η μέθοδος του Password synch.
    The post ADFS vs. Password Synch (part 1) appeared first on Vaggelis Kappas.
     
    Source
  7. kavag
    [note color=#fbf2ce]Στην σειρά των άρθρων ADFS vs. Password Sync θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τις εναλλακτικές λύσεις με τις οποίες μπορεί να γίνει εφικτή η σύνδεση με μία ταυτότητα χρήστη (Single Sign On), στις υπηρεσίες που παρέχει η επιχείρηση είτε αυτές βρίσκονται στο εσωτερικό της δίκτυο (on premises) είτε φιλοξενούνται στο Cloud [/note]Active Directory Federation Services και DirSync
    Η υλοποίηση του Single Sign On, επιτρέπει την πρόσβαση στις εφαρμογές και τις υπηρεσίες μιας υβριδικής υποδομής (Hybrid), όπως είναι το email (Exchange) ή το intranet/extranet (SharePoint), μέσω μιας ταυτότητας χρήστη.
    Προϋποθέτει όμως, την λειτουργία μηχανισμού ενοποίησης και συγχρονισμού μέσω των υπηρεσιών Active Directory Federation Services (ADFS) και του Windows Azure Active Directory Sync.

    Επειδή η πρόσβαση των χειριστών στις απαραίτητες επιχειρηματικές υπηρεσίες, γίνεται μέσω των μοναδικών ταυτοτήτων χρήστη, είναι επόμενο πως η υποδομή που προσφέρει την ταυτοποίηση (SSO), η υποδομή δηλαδή του ADFS, θα πρέπει να φιλοξενείται σε συστήματα υψηλής διαθεσιμότητας και συνεχούς λειτουργίας.
    Έτσι, η ανάπτυξη των υπηρεσιών ταυτοποίησης και συγχρονισμού πρέπει να γίνεται σε συστοιχίες συστημάτων (Servers) που προσφέρουν υψηλή διαθεσιμότητα (Clusters), ενώ θα πρέπει να εξασφαλίζεται και η πρόσβαση των συστοιχιών αυτών στο Internet με αξιόπιστα κυκλώματα. Οι υπηρεσίες ταυτοποίησης που είναι απαραίτητες είναι οι εξής :
    Active Directory Domain Services (AD DS)
    Active Directory Federation Services (AD FS) και Active Directory Federation Services Proxy
    Directory synchronization services

    Η λειτουργία αυτών των υπηρεσιών και μάλιστα σε «υψηλή διαθεσιμότητα» προσθέτει μία εκτεταμένη υποδομή με Servers, συνδέσεις και υποστήριξη στην υποδομή μιας επιχείρησης πράγμα που οι σημερινές επιχειρήσεις θα ήθελαν να μετριάσουν, γι’ αυτό όλο και συχνότερα επιλέγουν το Windows Azure και τις υπηρεσίες Infrastructure as a Service που αυτό προσφέρει για να φιλοξενήσουν τέτοιου είδους υποδομές.Υλοποίηση ADFSΠεριγραφή
    Η εταιρεία που θα εξετάσουμε στο παρόν άρθρο, ονομάζεται Support 22 ΕΠΕ και διαθέτει το Domain Name, support22.com.
    Στα γραφεία αυτής, έχει αναπτυχθεί υποδομή Active Directory καθώς και διακίνησης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας.
    Η Support 22 ΕΠΕ, εντάσσοντας όλο και περισσότερους απομακρυσμένους εργαζόμενους στο δυναμικό της, θέλει να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες του Microsoft Office 365 για να προσφέρει υπηρεσίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, πλατφόρμα συνεργασίας και αποθήκευσης εγγράφων καθώς και σύστημα ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων και τηλεδιασκέψεων, τόσο για τους απομακρυσμένους εργαζόμενους όσο και για εκείνους που εργάζονται στα γραφεία της.
    Οι παραπάνω υπηρεσίες, πρέπει να λειτουργούν σε πλήρη αρμονία και ενοποίηση με την ήδη υπάρχουσα υποδομή της, ενώ για την πρόσβαση στην ενοποιημένη υποδομή θα είναι απαραίτητη μία ταυτότητα χρήστη που θα εκδίδεται, θα συντηρείται και θα ανακαλείται μέσω του Active Directory στο εσωτερικό της δίκτυο.Σχέδιο
    Ο σχεδιασμός μιας τέτοιας υποδομής εξαρτάται από τον συνολικό αριθμό των χρηστών και είναι αντικείμενο μελέτης με πολλούς παράγοντες που πρέπει να συνυπολογιστούν όπως ο αριθμός των Servers που θα εξυπηρετήσουν την κάθε υπηρεσία (ADFS, ADFS Proxy, WAAD Sync) η τοποθέτηση τους στο δίκτυο, τα δικαιώματα πρόσβασης κ.λ.π. και δεν αποτελεί αντικείμενο που θα αναπτυχθεί με το παρόν άρθρο.
    Λεπτομέρειες και πληροφορίες σχετικά με τον σχεδιασμό μιάς τέτοιας υποδομής θα βρείτε εδώ
    Plan for and deploy AD FS for use with single sign-on
    Στο παρόν άρθρο θα προσεγγίσουμε το Single Sign On, υλοποιώντας μια απλούστερη υποδομή όπως φαίνεται στο παρακάτω σχέδιοΔιάταξη
    Η υποδομή αναπτύσσεται, με βάση το υβριδικό μοντέλο (Hybrid) και εκμεταλλεύεται την αξιοπιστία και την υψηλή διαθεσιμότητα του Windows Azure IaaS για την φιλοξενία όλων των απαραίτητων υπηρεσιών για την ταυτοποίηση των χρηστών.
    Το τμήμα της υποδομής που φιλοξενείται στο Windows Azure IaaS, συνδέεται με ασφάλεια και κρυπτογράφηση με την υπάρχουσα υποδομή στα γραφεία, μέσω καναλιού Site-to-Site VPN
    Για την υλοποίηση της υβριδικής υποδομής χρησιμοποιήσαμε τον αναλυτικό οδηγό που θα βρείτε εδώ
    Quick Start Guide for Integrating a Single Forest On-Premises Active Directory with Windows Azure AD
    Ο οδηγός συμπεριλαμβάνει και το ανάλογο PowerShell script που βοηθάει εξαιρετικά στην ολοκλήρωση όλων των απαραίτητων βημάτων για την υλοποίηση.
    Έτσι τρέχοντας το script στον ADFS Server, έχουμε την παρακάτω εικόνα
    Ακολουθώντας τα προτεινόμενα βήματα, ολοκληρώνεται η εγκατάσταση με επιτυχία.
    Οι μοναδικές ταυτότητες που χρειάζονται οι χρήστες για την πρόσβαση στις επιχειρηματικές υπηρεσίες εκδίδονται μέσω του Active Directory και συγχρονίζονται στο Microsoft Office 365, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα
    Για την πρόσβαση τους οι χρήστες, χρησιμοποιούν τις ταυτότητες τους, που είναι της μορφής χρήστης@support22.com
    Πηγαίνοντας λοιπόν στο portal.microsoftonline.com και βάζοντας την ταυτότητα που είπαμε παραπάνω
    Το σύστημα αναγνωρίζει ότι η ταυτότητα που δόθηκε ανήκει σε εταιρικό λογαριασμό και προωθεί το αίτημα για πιστοποίηση στην ADFS υποδομή
    Η υποδομή πιστοποιεί την ταυτότητα του χρήστη και έτσι αυτό αποκτά πρόσβαση στις απαραίτητες υπηρεσίες
    Πρέπει να τονίσουμε, ότι εκτός από την έκδοση της ταυτότητας χρήστη, το Active Directory στο εσωτερικό δίκτυο αναλαμβάνει και την διαχείριση της όπως αλλαγή password κ.λ.π. καθώς και την ανάκληση της.
    Έτσι στην περίπτωση που ένας χρήστης αποχωρήσει από την εταιρεία, ο διαχειριστής θα απενεργοποιήσει την ταυτότητα του και η πρόσβαση που είχε στις υπηρεσίες της εταιρείας θα ανακληθεί.
    The post ADFS vs. Password Synch (part 2) appeared first on Vaggelis Kappas.
     
    Source
  8. kavag
    [note color=#fbf2ce]Στην σειρά των άρθρων ADFS vs. Password Sync θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τις εναλλακτικές λύσεις με τις οποίες μπορεί να γίνει εφικτή η σύνδεση με μία ταυτότητα χρήστη (Single Sign On), στις υπηρεσίες που παρέχει η επιχείρηση είτε αυτές βρίσκονται στο εσωτερικό της δίκτυο (on premises) είτε φιλοξενούνται στο Cloud [/note]Windows Azure Active Directory Password Sync
    Για την ενοποίηση του μηχανισμού έκδοσης ταυτότητας χρήστη της On-Premises υποδομής, του Active Directory, με εκείνης του Cloud, με το Windows Azure Active Directory, εκτός της ανάπτυξης της υποδομής ενοποίησης και συγχρονισμού (ADFS) που αναλύσαμε παραπάνω υπάρχει και μία ακόμη εναλλακτική λύση που δεν είναι άλλη από την λειτουργία του Windows Azure Active Directory Sync Tool αυτή την φορά όμως με ενεργοποιημένη την υποστήριξη Password Synchronization, τον συγχρονισμό δηλαδή των κωδικών πρόσβασης.
    Τι είναι
    Το Windows Azure Active Directory Sync Tool είναι το εργαλείο εκείνο που επιτρέπει τον συγχρονισμό των ταυτοτήτων χρήστη του Active Directory (on-premises identities) με τις ταυτότητες χρήστη του Windows Azure Active Directory (cloud identities) για την πρόσβαση στις υπηρεσίες του Cloud.
    Έτσι αφού ενεργοποιήσουμε τον μηχανισμό συγχρονισμού, εγκαταστήσουμε και εκτελέσουμε το Windows Azure Active Directory Sync Tool στο εσωτερικό δίκτυο της επιχείρησης, σύμφωνα με τις προτεινόμενες βέλτιστες πρακτικές, αυτό θα μας δημιουργήσει τις απαραίτητες ταυτότητες χρήστη στο Windows Azure Active Directory για την πρόσβαση στις υπηρεσίες του Cloud.
    Σε αυτό το εργαλείο, η λειτουργία του οποίου είναι απαραίτητη και στην περίπτωση του ADFS, ήρθε πρόσφατα να προστεθεί και η δυνατότητα του συγχρονισμού των κωδικών πρόσβασης, Password Synchronization.Πως λειτουργεί το Password Synchronization
    Ο συγχρονισμός των κωδικών πρόσβασης είναι μία επιπλέον δυνατότητα του Windows Azure Active Directory Sync Tool και λειτουργεί ως εξής:
    Για την κάθε ταυτότητα χρήστη, εξάγεται μία κωδικοποιημένη ακολουθία χαρακτήρων, ένα κρυπτογράφημα (hash), που αντιστοιχεί στον κωδικό πρόσβασης.
    Αυτό το κρυπτογράφημα «ανεβαίνει» και αποθηκεύεται στο Windows Azure Active Directory σαν κωδικός πρόσβασης της ταυτότητας χρήστη που συγχρονίζεται.Ασφάλεια κωδικών πρόσβασης
    Από την περιγραφή του τρόπου λειτουργίας της δυνατότητας Password Synchronization, έγινε φανερό ότι στο Windows Azure Active Directory δεν αποθηκεύεται απ’ ευθείας ο κωδικός πρόσβασης (plain text) αλλά ένα κρυπτογράφημα του. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι με αυτό το κρυπτογράφημα (hash) δεν γίνεται να αποκτήσουμε πρόσβαση στις υπηρεσίες της On-Premises υποδομής.Υλοποίηση Windows Azure Active Directory Password SyncΠεριγραφή
    Η εταιρεία που θα εξετάσουμε στην περίπτωση του Password Synchronization, ονομάζεται MyHome PC ΕΠΕ και διαθέτει το Domain Name, myhomepc.gr.
    Η εταιρεία διαθέτει Server στον οποίο είναι εγκατεστημένη υποδομή Active Directory στην οποία συντηρούνται και φυλάσσονται οι ταυτότητες των χρηστών.
    Η MyHome PC ΕΠΕ θέλει να χρησιμοποιήσει τι υπηρεσίες του Microsoft Office 365 για να καλύψει τις ανάγκες της σχετικά με το ηλεκτρονικό της ταχυδρομείο, την πλατφόρμα συνεργασίας και αποθήκευσης εγγράφων, την ανταλλαγή άμεσων μηνυμάτων και την διενέργεια τηλεδιασκέψεων.
    Σε αυτές τις υπηρεσίες η πρόσβαση πρέπει να γίνεται με τις ταυτότητες χρήστη που υπάρχουν ήδη για την πρόσβαση στο εσωτερικό δίκτυο της επιχείρησης και είναι γνωστές στους χειριστές της, ενώ δεν υπάρχει απαίτηση ανάπτυξης υβριδικής υποδομής τώρα ή στο μέλλον.Σχέδιο
    Η εγκατάσταση της MyHome PC ΕΠΕ, αναπτύσσεται σύμφωνα με το σχέδιοΔιάταξη
    H υπάρχουσα υποδομή της MyHome PC ΕΠΕ, επεκτείνεται με την προσθήκη ενός νέου server,o οποίος θα λειτουργεί με την φιλοσοφία της ολοκληρωμένης συσκευής (appliance) και θα φιλοξενεί το Windows Azure Active Directory Sync Tool με ενεργοποιημένη την υποστήριξη Password Synchronization.
    Λεπτομέρειες σχετικά με τις προδιαγραφές αυτού του Server μπορείτε να βρείτε εδώ
    Prepare for directory synchronization
    Η προετοιμασία του νέου server που θα φιλοξενήσει το Windows Azure Active Directory Sync Tool , περιλαμβάνει την εγκατάσταση του λειτουργικού και το join στο domain.
    Όταν ολοκληρωθεί η προετοιμασία του server, ενεργοποιούμε τον μηχανισμό συγχρονισμού, που από αρχικά είναι απενεργοποιημένος, μέσα από το management portal
    Η διαδικασία ενεργοποίησης του συγχρονισμού είναι χρονοβόρα και όταν ολοκληρωθεί έχουμε την παρακάτω εικόνα
    Το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουμε ακολουθώντας την διαδικασία είναι να κατεβάσουμε και να εγκαταστήσουμε το Windows Azure Active Directory Sync Tool, μέσα από το portal.
    Η εγκατάσταση του εργαλείου είναι απλή και ξεκινάει με διπλό κλικ
    Ενώ ολοκληρώνεται αφού εγκατασταθούν όλα τα απαραίτητα προγράμματα και οι εφαρμογές
    Το επόμενο βήμα μετά την εγκατάσταση της εφαρμογής, είναι να τρέξουμε τον οδηγό που θα μας βοηθήσει στην ρύθμιση της
    Βάζουμε τα στοιχεία του διαχειριστή της συνδρομής
    Μετά τα στοιχεία ενός από τους διαχειριστές του δικτύου
     
    Εάν θέλουμε να υλοποιήσουμε υβριδική (hybrid) υποδομή κάνουμε την σχετική επιλογή
     
    Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν επιλέξαμε την υβριδική εγκατάσταση αφού δεν ήταν στις απαιτήσεις τις επιχείρησης. Επιλέξαμε όμως την ενεργοποίηση της δυνατότητας συγχρονισμού των κωδικών πρόσβασης
     
    Αφού γίνουν όλες οι απαραίτητες επιλογές, ο οδηγός κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις και στο τέλος επιλέγουμε να γίνει o συγχρονισμός με το Windows Azure Active Directory
     
    Αφού ολοκληρωθεί ο συγχρονισμός μπορούμε να δούμε τις συγχρονισμένες ταυτότητες χρήστη μέσα από το management portal
     
    Για να έχουν την δυνατότητα πρόσβασης οι νέοι χρήστες στις υπηρεσίες του Microsoft Office 365, θα πρέπει να τους εκχωρήσουμε τις σχετικές άδειες χρήστη
     
    Μετά την εκχώρηση των αδειών χρήσης, οι χειριστές μπορούν να συνδεθούν στις υπηρεσίες του Microsoft Office 365 με την ταυτότητα χρήστη που έχουν στην On-Premises υποδομή της επιχείρησης
     
    Και να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τις παρεχόμενες υπηρεσίες του Cloud
    The post ADFS vs. Password Synch (part 3) appeared first on Vaggelis Kappas.
     
    Source
  9. kavag
    [note color=#fbf2ce]Στην σειρά των άρθρων ADFS vs. Password Sync θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τις εναλλακτικές λύσεις με τις οποίες μπορεί να γίνει εφικτή η σύνδεση με μία ταυτότητα χρήστη (Single Sign On), στις υπηρεσίες που παρέχει η επιχείρηση είτε αυτές βρίσκονται στο εσωτερικό της δίκτυο (on premises) είτε φιλοξενούνται στο Cloud [/note]ADFS vs. Password Synch
    Περιγράψαμε αναλυτικά τις δύο εναλλακτικές λύσεις με τις οποίες γίνεται εφικτή η πρόσβαση τόσο στις υπηρεσίες που φιλοξενούνται στο εσωτερικό δίκτυο της επιχείρησης (On-Premises) όσο και σε εκείνες που παρέχονται από το υπολογιστικό νέφος (Cloud) με μία ταυτότητα χρήστη, η οποία είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ένας συνδυασμός ονόματος χρήστη (username) και κωδικού πρόσβασης (password).
    Οι δύο αυτές εναλλακτικές λύσεις ενώ παρέχουν την ίδια λειτουργικότητα, έχουν σημαντικές διαφορές τις οποίες θα εξετάσουμε στις παραγράφους που ακολουθούν
    Πλεονεκτήματα ADFS
    Single Sign On. Το σημαντικότερο ίσως πλεονέκτημα που έχει η υλοποίησης μιάς υποδομής Active Directory Federation Services, είναι ότι προσφέρει πραγματικά την δυνατότητα Single Sign On. Ο κάθε χειριστής συνδέεται στο υπολογιστή του χρησιμοποιώντας την ταυτότητα χρήστη που διαθέτει και στον υπολογιστή αποθηκεύεται ένα SSO token, δηλαδή ένα αποδεικτικό που πιστοποιεί την επιτυχή ταυτοποίηση. Αυτό το αποδεικτικό θα το «δείξει» ο υπολογιστής του χειριστή σε κάθε υπηρεσία στην οποία αυτός θα έχει πρόσβαση είτε αυτή βρίσκεται στο εσωτερικό δίκτυο είτε στο Cloud. Οπότε ο χειριστής θα βάλει μόνο μία φορά τα στοιχεία του.
    Μεγαλύτερος έλεγχος στην πρόσβαση. Η ταυτοποίηση των χειριστών γίνεται στους Servers της επιχείρησης που υλοποιούν τις υπηρεσίες ADFS. Αυτό επιτρέπει στους διαχειριστές της υποδομής, μεγαλύτερο έλεγχο της πρόσβασης αφού μπορούν να απενεργοποιήσουν ταυτότητες χρήστη, μπορούν να περιορίσουν διευθύνσεις IPs από τις οποίες δέχονται αιτήματα πρόσβασης κ.λ.π.Μειονεκτήματα ADFS
    Προσθήκη εκτεταμένης υποδομής. Για την απρόσκοπτη λειτουργία των υπηρεσιών Active Directory Federation Services, απαραίτητη είναι η προσθήκη κατάλληλου αριθμού από Servers και συνδέσεων με το Internet έτσι ώστε η υποδομή να είναι συνεχούς λειτουργίας και υψηλής διαθεσιμότητας. Η προσθήκη αυτής της εκτεταμένης υποδομής στην υπάρχουσα υποδομή μιας επιχείρησης αποτελεί το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ADFS υλοποίησης.
    Προμήθεια SSL Certificates. Για την λειτουργία των ADFS υπηρεσιών απαραίτητη είναι η προμήθεια SSL πιστοποιητικών από δημόσιες αρχές έκδοσης πιστοποιητικών όπως είναι GeoTrust, η VeriSign κ.λ.π. δεν μπορούν δηλαδή να χρησιμοποιηθούν Self-Signed πιστοποιητικά. Απαραίτητη είναι και η τακτική ανανέωση αυτών των πιστοποιητικών ώστε να είναι πάντοτε εν ισχύ.
    Διαχείριση και συντήρηση. Η εκτεταμένη υποδομή που προστίθεται αυξάνει το κόστος διαχείρισης και συντήρησης.Πλεονεκτήματα Password Synch
    Χρήση ενός μόνο Server. Για την λειτουργία του Windows Azure Active Directory tool με ενεργοποιημένη την υποστήριξη Password Synchronization χρειάζεται ένας μόνο Server, που θα λειτουργεί με την φιλοσοφία της ολοκληρωμένης συσκευής (appliance).Μειονεκτήματα Password Synch
    Simplified Sign On. O συγχρονισμός των κωδικών πρόσβασης προσφέρει την δυνατότητα σύνδεσης στις υπηρεσίες του Cloud με την ίδια ταυτότητα χρήστη, όμως η ταυτοποίηση θα γίνει από το Windows Azure Active Directory και θα απαιτήσει από τον χρήστη να ξαναδώσει τα στοιχεία του.Επίλογος
    Στην σειρά των άρθρων ADFS vs. Password Synch παρουσιάστηκαν αναλυτικά οι δύο εναλλακτικές λύσεις με τις οποίες μπορεί να γίνει εφικτή η σύνδεση με μία ταυτότητα χρήστη, στις υπηρεσίες που παρέχει η επιχείρηση είτε αυτές βρίσκονται στο εσωτερικό της δίκτυο είτε φιλοξενούνται στο Cloud και αναπτύχθηκαν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε μιας.
    Η κάθε επιχείρηση ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της μπορεί να χρησιμοποιήσει την μία ή την άλλη προσέγγιση και να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
    Σε κάθε περίπτωση υλοποίησης πρέπει να προηγείται αναλυτικός και λεπτομερής σχεδιασμός.
    The post ADFS vs. Password Synch (part 4 – Final) appeared first on Vaggelis Kappas.
     
    Source
  10. kavag
    Αυτό που ήταν γνωστό μέχρι τώρα και τονιζόταν ιδιαιτέρως, ήταν να μην αποδίδεται για οποιοδήποτε λόγο Static IP address στα Virtual Machines του Microsoft Azure IaaS. Ακόμη και εάν τα VMs προορίζονταν για Domain Controllers ή για DNS Servers.
    Όσοι μάλιστα το είχαν προσπαθήσει είδαν τα VMs που είχαν δημιουργήσει να εξαφανίζονται, ξαφνικά, από την κονσόλα διαχείρισης.
    Με τις τελευταίες όμως βελτιώσεις που έγιναν στις υπηρεσίες του Azure IaaS (Μάιος 2014), στην περίπτωση που το VM συνδέεται σε κάποιο Virtual Network, έχουμε την δυνατότητα πλέον να επιλέξουμε την επιθυμητή IP διεύθυνση που θα πάρει όταν θα ξεκινήσει ή μετά την επανεκκίνηση.
     
    Εάν έχουμε λοιπόν ένα Virtual Network που περιλαμβάνει υποδίκτυα (Subnets) όπως το παρακάτω

    και δημιουργήσουμε ένα VM που θα το συνδέσουμε π.χ. στο υποδίκτυο ADDS

    αυτό θα πάρει την πρώτη διαθέσιμη διεύθυνση από το Subnet, δηλαδή την 10.10.4.4. Tο δεύτερο VM που θα συνδεθεί στο δίκτυο αυτό θα πάρει την 10.10.4.5 κ.ο.κ.
    Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι τρείς πρώτες διευθύνσεις κάθε δικτύου και υποδικτύου, από .1 έως .3, είναι κατειλημμένες από το Azure και δεν είναι διαθέσιμες.

    Όσο τα Virtual Machines είναι εν λειτουργία θα διατηρήσουν τις IP διευθύνσεις που τους έχει δώσει το Azure, ακόμη και στην περίπτωση του reboot ή του Shutdown μέσα από το λειτουργικό.
    Εάν όμως σταματήσουν (Stop) από το Management Portal ή μέσω του PowerShell τότε γίνονται de-provisioned. Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη φορά που θα ξεκινήσουν θα αναζητήσουν την πρώτη διαθέσιμη IP διεύθυνση.
    Έτσι εάν κάνουμε Stop τα Virtual Machines, μέσω PowerShell και ξεκινήσουμε πρώτα το DC01 και μετά το DNS01 τότε οι IP διευθύνσεις που θα έχουν θα είναι οι εξής

    Βλέπουμε λοιπόν ότι τώρα που ξεκίνησε πρώτο το DC01 πήρε την πρώτη διαθέσιμη διεύθυνση IP δηλαδή την 10.10.4.4.
    Όπως είπαμε και παραπάνω, μέχρι τις πρόσφατες αλλαγές και βελτιώσεις, για να είμαστε σίγουροι για την διεύθυνση IP που θα πάρει ένα VM θα έπρεπε να ελέγχουμε την σειρά εκκίνησης (Startup Sequence).Αλλαγές Μαΐου 2014, Static Internal IP Address (DIP)
    Για ορισμένα Virtual Machines, όπως για παράδειγμα οι DNS Servers ή οι Domain Controllers το να αλλάζουν διευθύνσεις IP είναι κάτι που δεν είναι επιθυμητό.
    Τώρα λοιπόν μπορούμε εάν θέλουμε, μέσω του PowerShell, να εξασφαλίσουμε διευθύνσεις IP από το Virtual Network που έχουμε αναπτύξει στο Azure γι’ αυτά τα VMs.
    Ας δούμε πωςΈλεγχος διαθεσιμότητας διεύθυνσης IP
    Για να δώσουμε μία διεύθυνση IP, θα πρέπει πρώτα να είμαστε σίγουροι ότι αυτή είναι διαθέσιμη. Ο έλεγχος της διαθεσιμότητας μιας διεύθυνσης IP γίνεται με την εντολή Test-AzureStaticVNetIP.
    Test-AzureStaticVNetIP -VNetName Labs-VNET -IPAddress 10.10.4.11IsAvailable : TrueAvailableAddresses : {}OperationDescription : Test-AzureStaticVNetIPOperationId : f8c1df87-56ed-0adb-8c74-24bd82eeebe6OperationStatus : Succeeded
    Απαραίτητο είναι το όνομα του Virtual Network στα Subnets του οποίου είναι η IP διεύθυνση για την οποία γίνεται ο έλεγχος.Ορισμός static internal IP (DIP) σε υπάρχον VM
    Αφού κάναμε έλεγχο για την διαθεσιμότητα της επιθυμητής διεύθυνσης IP και συγκεκριμένα της 10.10.4.11, μπορούμε να την δώσουμε σε ένα από τα Virtual Machines που έχουμε ήδη δημιουργήσει, π.χ. στο DNS01
    Get-AzureVM -ServiceName Labs-CS -Name DNS01 | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress 10.10.4.11 | Update-AzureVM
    Η εντολή Update-AzureVM θα κάνει την απαραίτητη επανεκκίνηση στο VM για να πάρει την επιθυμητή διεύθυνση IP
    Ορισμός static internal IP (DIP) σε νέο VM
    Εάν δημιουργούμε Virtual Machines μέσω PowerShell, έχουμε την δυνατότητα να δώσουμε την επιθυμητή διεύθυνση IP στην φάση της υλοποίησης
    $ImageName = "a699494373c04fc0bc8f2bb1389d6106__Windows-Server-2012-R2-201408.01-en.us-127GB.vhd"$admin="vkappas"$passwd="Admin@2014"New-AzureVMConfig -Name "DNS02" -InstanceSize "Small" -ImageName $ImageName | Add-AzureProvisioningConfig -Windows -AdminUsername $admin -Password $passwd | Set-AzureSubnet -SubnetNames "ADDS" | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress "10.10.4.12" | New-AzureVM -ServiceName "Labs-CS" -AffinityGroup "Labs-AG"
    Αφαίρεση static internal IP (DIP)
    Όπως δώσαμε την επιθυμητή διεύθυνση IP σε ένα VM, μπορούμε και να την αφαιρέσουμε ώστε αυτό να λάβει την πρώτη ελεύθερη κατά τα γνωστά.
    Η εντολή που θα χρησιμοποιήσουμε είναι η Remove-AzureStaticVNetIP ως εξής
    Get-AzureVM -ServiceName labs-CS -Name DNS01 | Remove-AzureStaticVNetIP | Update-AzureVM
    The post Configuring a Static Internal IP Address (DIP) for a VM in Azure VNET appeared first on Vaggelis Kappas.
     
    Source
  11. kavag
    Αυτό που ήταν γνωστό μέχρι τώρα και τονιζόταν ιδιαιτέρως, ήταν να μην αποδίδεται για οποιοδήποτε λόγο Static IP address στα Virtual Machines του Microsoft Azure IaaS. Ακόμη και εάν τα VMs προορίζονταν για Domain Controllers ή για DNS Servers.
    Όσοι μάλιστα το είχαν προσπαθήσει είδαν τα VMs που είχαν δημιουργήσει να εξαφανίζονται, ξαφνικά, από την κονσόλα διαχείρισης.
    Με τις τελευταίες όμως βελτιώσεις που έγιναν στις υπηρεσίες του Azure IaaS (Μάιος 2014), στην περίπτωση που το VM συνδέεται σε κάποιο Virtual Network, έχουμε την δυνατότητα πλέον να επιλέξουμε την επιθυμητή IP διεύθυνση που θα πάρει όταν θα ξεκινήσει ή μετά την επανεκκίνηση.

    Εάν έχουμε λοιπόν ένα Virtual Network που περιλαμβάνει υποδίκτυα (Subnets) όπως το παρακάτω

     και δημιουργήσουμε ένα VM που θα το συνδέσουμε π.χ. στο υποδίκτυο ADDS

    αυτό θα πάρει την πρώτη διαθέσιμη διεύθυνση από το Subnet, δηλαδή την 10.10.4.4. Tο δεύτερο VM που θα συνδεθεί στο δίκτυο αυτό θα πάρει την 10.10.4.5 κ.ο.κ.
    Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι τρείς πρώτες διευθύνσεις κάθε δικτύου και υποδικτύου, από .1 έως .3, είναι κατειλημμένες από το Azure και δεν είναι διαθέσιμες.

    Όσο τα Virtual Machines είναι εν λειτουργία θα διατηρήσουν τις IP διευθύνσεις που τους έχει δώσει το Azure, ακόμη και στην περίπτωση του reboot ή του Shutdown μέσα από το λειτουργικό.
    Εάν όμως σταματήσουν (Stop) από το Management Portal ή μέσω του PowerShell τότε γίνονται de-provisioned. Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη φορά που θα ξεκινήσουν θα αναζητήσουν την πρώτη διαθέσιμη IP διεύθυνση.
    Έτσι εάν κάνουμε Stop τα Virtual Machines, μέσω PowerShell και ξεκινήσουμε πρώτα το DC01 και μετά το DNS01 τότε οι IP διευθύνσεις που θα έχουν θα είναι οι εξής

    Βλέπουμε λοιπόν ότι τώρα που ξεκίνησε πρώτο το DC01 πήρε την πρώτη διαθέσιμη διεύθυνση IP δηλαδή την 10.10.4.4.
    Όπως είπαμε και παραπάνω, μέχρι τις πρόσφατες αλλαγές και βελτιώσεις, για να είμαστε σίγουροι για την διεύθυνση IP που θα πάρει ένα VM θα έπρεπε να ελέγχουμε την σειρά εκκίνησης (Startup Sequence).
    Αλλαγές Μαΐου 2014, Static Internal IP Address (DIP)
    Για ορισμένα Virtual Machines, όπως για παράδειγμα οι DNS Servers ή οι Domain Controllers το να αλλάζουν διευθύνσεις IP είναι κάτι που δεν είναι επιθυμητό.
    Τώρα λοιπόν μπορούμε εάν θέλουμε, μέσω του PowerShell, να εξασφαλίσουμε διευθύνσεις IP από το Virtual Network που έχουμε αναπτύξει στο Azure γι’ αυτά τα VMs.
    Ας δούμε πως
    Έλεγχος διαθεσιμότητας διεύθυνσης IP
    Για να δώσουμε μία διεύθυνση IP, θα πρέπει πρώτα να είμαστε σίγουροι ότι αυτή είναι διαθέσιμη. Ο έλεγχος της διαθεσιμότητας μιας διεύθυνσης IP γίνεται με την εντολή Test-AzureStaticVNetIP.
    Test-AzureStaticVNetIP -VNetName Labs-VNET -IPAddress 10.10.4.11 IsAvailable : True AvailableAddresses : {} OperationDescription : Test-AzureStaticVNetIP OperationId : f8c1df87-56ed-0adb-8c74-24bd82eeebe6 OperationStatus : Succeeded Απαραίτητο είναι το όνομα του Virtual Network στα Subnets του οποίου είναι η IP διεύθυνση για την οποία γίνεται ο έλεγχος.
    Ορισμός static internal IP (DIP) σε υπάρχον VM
    Αφού κάναμε έλεγχο για την διαθεσιμότητα της επιθυμητής διεύθυνσης IP και συγκεκριμένα της 10.10.4.11, μπορούμε να την δώσουμε σε ένα από τα Virtual Machines που έχουμε ήδη δημιουργήσει, π.χ. στο DNS01
    Get-AzureVM -ServiceName Labs-CS -Name DNS01 | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress 10.10.4.11 | Update-AzureVM Η εντολή Update-AzureVM θα κάνει την απαραίτητη επανεκκίνηση στο VM για να πάρει την επιθυμητή διεύθυνση IP

    Ορισμός static internal IP (DIP) σε νέο VM
    Εάν δημιουργούμε Virtual Machines μέσω PowerShell, έχουμε την δυνατότητα να δώσουμε την επιθυμητή διεύθυνση IP στην φάση της υλοποίησης
    $ImageName = "a699494373c04fc0bc8f2bb1389d6106__Windows-Server-2012-R2-201408.01-en.us-127GB.vhd" $admin="vkappas" $passwd="Admin@2014" New-AzureVMConfig -Name "DNS02" -InstanceSize "Small" -ImageName $ImageName | Add-AzureProvisioningConfig -Windows -AdminUsername $admin -Password $passwd | Set-AzureSubnet -SubnetNames "ADDS" | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress "10.10.4.12" | New-AzureVM -ServiceName "Labs-CS" -AffinityGroup "Labs-AG"
    Αφαίρεση static internal IP (DIP)
    Όπως δώσαμε την επιθυμητή διεύθυνση IP σε ένα VM, μπορούμε και να την αφαιρέσουμε ώστε αυτό να λάβει την πρώτη ελεύθερη κατά τα γνωστά.
    Η εντολή που θα χρησιμοποιήσουμε είναι η Remove-AzureStaticVNetIP ως εξής
    Get-AzureVM -ServiceName labs-CS -Name DNS01 | Remove-AzureStaticVNetIP | Update-AzureVM  
    The post Configuring a Static Internal IP Address (DIP) for a VM in Azure VNET appeared first on Vaggelis Kappas.


  12. kavag
    Αυτό που ήταν γνωστό μέχρι τώρα και τονιζόταν ιδιαιτέρως, ήταν να μην αποδίδεται για οποιοδήποτε λόγο Static IP address στα Virtual Machines του Microsoft Azure IaaS. Ακόμη και εάν τα VMs προορίζονταν για Domain Controllers ή για DNS Servers.
    Όσοι μάλιστα το είχαν προσπαθήσει είδαν τα VMs που είχαν δημιουργήσει να εξαφανίζονται, ξαφνικά, από την κονσόλα διαχείρισης.
    Με τις τελευταίες όμως βελτιώσεις που έγιναν στις υπηρεσίες του Azure IaaS (Μάιος 2014), στην περίπτωση που το VM συνδέεται σε κάποιο Virtual Network, έχουμε την δυνατότητα πλέον να επιλέξουμε την επιθυμητή IP διεύθυνση που θα πάρει όταν θα ξεκινήσει ή μετά την επανεκκίνηση.

    Εάν έχουμε λοιπόν ένα Virtual Network που περιλαμβάνει υποδίκτυα (Subnets) όπως το παρακάτω
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/09/Static-DIP-01.png
     και δημιουργήσουμε ένα VM που θα το συνδέσουμε π.χ. στο υποδίκτυο ADDS
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/09/Static-DIP-02.png
    αυτό θα πάρει την πρώτη διαθέσιμη διεύθυνση από το Subnet, δηλαδή την 10.10.4.4. Tο δεύτερο VM που θα συνδεθεί στο δίκτυο αυτό θα πάρει την 10.10.4.5 κ.ο.κ.
    Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι τρείς πρώτες διευθύνσεις κάθε δικτύου και υποδικτύου, από .1 έως .3, είναι κατειλημμένες από το Azure και δεν είναι διαθέσιμες.
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/09/Static-DIP-03.png
    Όσο τα Virtual Machines είναι εν λειτουργία θα διατηρήσουν τις IP διευθύνσεις που τους έχει δώσει το Azure, ακόμη και στην περίπτωση του reboot ή του Shutdown μέσα από το λειτουργικό.
    Εάν όμως σταματήσουν (Stop) από το Management Portal ή μέσω του PowerShell τότε γίνονται de-provisioned. Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη φορά που θα ξεκινήσουν θα αναζητήσουν την πρώτη διαθέσιμη IP διεύθυνση.
    Έτσι εάν κάνουμε Stop τα Virtual Machines, μέσω PowerShell και ξεκινήσουμε πρώτα το DC01 και μετά το DNS01 τότε οι IP διευθύνσεις που θα έχουν θα είναι οι εξής
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/09/Static-DIP-04.png
    Βλέπουμε λοιπόν ότι τώρα που ξεκίνησε πρώτο το DC01 πήρε την πρώτη διαθέσιμη διεύθυνση IP δηλαδή την 10.10.4.4.
    Όπως είπαμε και παραπάνω, μέχρι τις πρόσφατες αλλαγές και βελτιώσεις, για να είμαστε σίγουροι για την διεύθυνση IP που θα πάρει ένα VM θα έπρεπε να ελέγχουμε την σειρά εκκίνησης (Startup Sequence).
    Αλλαγές Μαΐου 2014, Static Internal IP Address (DIP)
    Για ορισμένα Virtual Machines, όπως για παράδειγμα οι DNS Servers ή οι Domain Controllers το να αλλάζουν διευθύνσεις IP είναι κάτι που δεν είναι επιθυμητό.
    Τώρα λοιπόν μπορούμε εάν θέλουμε, μέσω του PowerShell, να εξασφαλίσουμε διευθύνσεις IP από το Virtual Network που έχουμε αναπτύξει στο Azure γι’ αυτά τα VMs.
    Ας δούμε πως
    Έλεγχος διαθεσιμότητας διεύθυνσης IP
    Για να δώσουμε μία διεύθυνση IP, θα πρέπει πρώτα να είμαστε σίγουροι ότι αυτή είναι διαθέσιμη. Ο έλεγχος της διαθεσιμότητας μιας διεύθυνσης IP γίνεται με την εντολή Test-AzureStaticVNetIP.
    Test-AzureStaticVNetIP -VNetName Labs-VNET -IPAddress 10.10.4.11 IsAvailable : True AvailableAddresses : {} OperationDescription : Test-AzureStaticVNetIP OperationId : f8c1df87-56ed-0adb-8c74-24bd82eeebe6 OperationStatus : Succeeded Απαραίτητο είναι το όνομα του Virtual Network στα Subnets του οποίου είναι η IP διεύθυνση για την οποία γίνεται ο έλεγχος.
    Ορισμός static internal IP (DIP) σε υπάρχον VM
    Αφού κάναμε έλεγχο για την διαθεσιμότητα της επιθυμητής διεύθυνσης IP και συγκεκριμένα της 10.10.4.11, μπορούμε να την δώσουμε σε ένα από τα Virtual Machines που έχουμε ήδη δημιουργήσει, π.χ. στο DNS01
    Get-AzureVM -ServiceName Labs-CS -Name DNS01 | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress 10.10.4.11 | Update-AzureVM Η εντολή Update-AzureVM θα κάνει την απαραίτητη επανεκκίνηση στο VM για να πάρει την επιθυμητή διεύθυνση IP
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/09/Static-DIP-05.png
    Ορισμός static internal IP (DIP) σε νέο VM
    Εάν δημιουργούμε Virtual Machines μέσω PowerShell, έχουμε την δυνατότητα να δώσουμε την επιθυμητή διεύθυνση IP στην φάση της υλοποίησης
    $ImageName = "a699494373c04fc0bc8f2bb1389d6106__Windows-Server-2012-R2-201408.01-en.us-127GB.vhd" $admin="vkappas" $passwd="Admin@2014" New-AzureVMConfig -Name "DNS02" -InstanceSize "Small" -ImageName $ImageName | Add-AzureProvisioningConfig -Windows -AdminUsername $admin -Password $passwd | Set-AzureSubnet -SubnetNames "ADDS" | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress "10.10.4.12" | New-AzureVM -ServiceName "Labs-CS" -AffinityGroup "Labs-AG" http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/09/Static-DIP-06.png
    Αφαίρεση static internal IP (DIP)
    Όπως δώσαμε την επιθυμητή διεύθυνση IP σε ένα VM, μπορούμε και να την αφαιρέσουμε ώστε αυτό να λάβει την πρώτη ελεύθερη κατά τα γνωστά.
    Η εντολή που θα χρησιμοποιήσουμε είναι η Remove-AzureStaticVNetIP ως εξής
    Get-AzureVM -ServiceName labs-CS -Name DNS01 | Remove-AzureStaticVNetIP | Update-AzureVM  
    The post Configuring a Static Internal IP Address (DIP) for a VM in Azure VNET appeared first on Vaggelis Kappas.
  13. kavag
    Intro
    In this blog post I will describe a way to implement an architecture that includes a private Azure Kubernetes Service (AKS) Cluster by using Bicep, a declarative language for describing and deploying Azure resources.
    According to project’s page on GitHub, Bicep is a Domain Specific Language (DSL) for deploying Azure resources declaratively and It aims to drastically simplify the authoring experience with a cleaner syntax, improved type safety, and better support for modularity and code re-use. 
    The control plane or API server, in a fully private AKS cluster, has internal IP address and it communicates with the node pools through the private network, by leveraging the technology of Azure Private Link service. Furthermore, there is no need for the worker nodes to have a public IP assigned to a standard loadbalancer for egress the traffic as we are able to redirect the egress path through a Network Virtual Appliance or Azure Firewall.
    In a nutshell, a fully private AKS cluster does not expose or use any public IP.
    References
    The initial idea to create a Bicep script that deploys an architecture like the one mentioned in the architectural diagram section, was taken from the following articles:
    Baseline architecture for an Azure Kubernetes Service (AKS) cluster Fully private AKS clusters — without any public ips — finally! Create a “Fully private” AKS infrastructure with Terraform Architectural Diagram
    Bicep script
    The sources can be found at the following GitHub repository
    https://github.com/vakappas/private-aks-bicep
    The main Bicep script that deploys the architecture that is shown in the diagram, follows the modular approach and it has ‘subscription’ as its target scope.
    // set the target scope to subscription targetScope = 'subscription' / Create the hub vnet with all its components module hubvnet './modules/hub-default.bicep' = { name: 'hub-vnet' scope: resourceGroup(hubrg.name) params: { location: location hubVnetName: hubvnetName hubFwName: 'hub-fw' tags: tags } } there is a folder called ‘modules’ that contains the smaller parts of the whole implementation such as:
    The hub virtual network with all its components like the Azure Firewall and Azure Bastion The Virtual Network for the AKS cluster The Virtual Network for the Development Virtual Machines (agents) The VNET peering and route tables The private AKS cluster The AKS’s private DNS zone links to hub and dev Virtual Networks The dev VM which is an Ubuntu with Docker extension Running the script
    First you have to install the Bicep executable by following this guide:
    Setup your Bicep development environment
    Then, you will need to install either the Az CLI (2.20.0+) or the PowerShell Az module (v5.6.0+) that have Bicep support built-in.
    After that, you will need to run the following commands in an Azure CLI or PowerShell console:
    // Login to your Azure account az login // clone the repository git https://github.com/vakappas/private-aks-bicep.git // Start the deployment az deployment sub create -f ./private-aks.bicep -l northeurope As you see, you can use the standard deployment commands with your *.bicep files and the tooling will transpile the code and send it to ARM on your behalf.

  14. kavag
    Every time I present a session about Microsoft Azure IaaS, the most common question is about Virtual Machines’ capability of getting more than one Virtual Network Interface (vNIC). At TechEd Europe 2014, Microsoft announced support for multiple Network Interfaces (vNICs) in Azure VMs, as well as other additions to Azure Virtual Networks like Network Security Groups.
    Moreover, the capability of adding more than one vNIC to a Virtual Machine will enable Virtual Appliances scenarios like Firewalls, Load Balancers etc.
    In this blogpost we are going to explore all the necessary steps for creating a Virtual Machine with multiple vNICs in Azure IaaS. So, let’s get started.

    How to create a Virtual Machine with multiple NICs
    According to our requirements we need to design our Virtual Network with all the required Subnets. The design phase should always precede every implementation. As an example, we can use the following diagram
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2015/01/Multi-NIC-01.png
    In this diagram, a Virtual Network for supporting a common three-tier application is displayed. This Virtual Network has three subnets, Front-End Subnet with network number 172.16.1.0/24, Mid-Tier Subnet with network number 172.16.2.0/24 and Back-End Subnet with network number 172.16.3.0/24. The scope of this blogpost is to create a Virtual Machine with three Network Interfaces, one in each subnet.
    Prerequisites and Constraints
    Multiple NICs can be added to any Azure Virtual Machine, except Basic Tier SKUs. However, the number of NICs, that can be created for a Virtual Machine, depends on its size and is shown in the following table:
     VM Size (Standard SKUs) NICs (max allowed per VM) Large (A3) and A6 2 Extra Large (A4) and A7 4 A9 2 D4 4 D13 4 – Multiple NICs can be added only to Virtual Machines belonging to a Virtual Network (VNET). Non-VNET VMs are not supported.
    – Every Azure Virtual Machine with Multiple NICs has a “default” NIC and additional ones. Internet traffic and its corresponding VIP is only supported on the “default” NIC. There is only one VIP to the IP of the default NIC.
    – A Virtual Machine with Multiple NICs cannot be used as an IP router. The IP packets must be destined to or sourced from one of its IP addresses.
    – The order of the NICs from inside the VM will be random, and could also change across Azure infrastructure updates. However, the IP addresses, and the corresponding Ethernet MAC addresses will remain the same. For example, assume Eth1 has IP address 10.1.0.100 and MAC address 00-0D-3A-B0-39-0D; after an Azure infrastructure update and reboot, it could be changed to Eth2, but the IP and MAC pairing will remain the same. When a restart is customer-initiated, the NIC order will remain the same.
    Create the required Virtual Network
    With the prerequisites and constraints being mentioned, let’s proceed to create the required Virtual Network. As written above, our VNET, with a name of DMZ-VNET, has three subnets: Front-End Subnet (172.16.1.0/24), Mid-Tier Subnet (172.16.2.0/24) and Back-End Subnet (172.16.3.0/24). We can use PowerShell or the management portal to create this VNET and once completed, it will look like this:
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2015/01/Multi-NIC-02.pngCreate the Multi-NIC VM
    The only way, for the time being, to create a Virtual Machine and add Multiple NICs to it, is via PowerShell. That is why we need the latest version of Azure PowerShell Module, which we can be found at http://azure.microsoft.com.
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2015/01/Multi-NIC-03.png
    Once the module is installed, we can use the following commands to create a new Virtual Machine (DMZ-GW) with three Network Interface Cards, each one connected to desired subnet. For better understanding, we have split the script in sections:
    # Create a Storage Account New-AzureStorageAccount -StorageAccountName dmzsa -Location "West Europe" New-AzureService -ServiceName "DMZCS" -Location "West Europe" # Select the Subscription we are going to work with Set-AzureSubscription -SubscriptionName "MSDN-Kappas" -CurrentStorageAccountName "dmzsa" Select-AzureSubscription -SubscriptionName "MSDN-Kappas" -Current # Setting some variables $location = "West Europe" $serviceName = "DMZCS" $vnet = "DMZ-VNET" $subscriptionName = 'MSDN-Kappas' $storageAccount = 'dmzsa' # Select an OS Image $imageFamily = "Windows Server 2012 R2 Datacenter" $imageName = Get-AzureVMImage | where { $_.ImageFamily -eq $imageFamily } | sort PublishedDate -Descending | select -ExpandProperty ImageName -First 1 # Enter required admin credentials $cred = Get-Credential -Message "Enter admin credentials for the VM(s)" $adminUser = $cred.UserName $pwd = $cred.GetNetworkCredential().Password # Define Virtual Machine's configuration $vm1 = New-AzureVMConfig -ImageName $ImageName -Name "DMZ-GW" -InstanceSize ExtraLarge | Add-AzureProvisioningConfig -Windows -AdminUsername $adminUser -Password $pwd | # Configure the "Default NIC" Set-AzureSubnet -SubnetNames "Front-End" | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress "172.16.1.10" | # Configure additional NICs Add-AzureNetworkInterfaceConfig -Name "MidTier NIC" -SubnetName "Mid-Tier" -StaticVNetIPAddress "172.16.2.10"| Add-AzureNetworkInterfaceConfig -Name "BackEnd NIC" -SubnetName "Back-End" -StaticVNetIPAddress "172.16.3.10" # Create the Virtual Machine New-AzureVM -ServiceName $serviceName ` -Location $location ` -VNetName $vnet ` -VMs $vm1 Multiple NICs Validation
    Once the Virtual Machine is created, we can connect via RDP in order to verify its Multiple NICs existence.
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2015/01/Multi-NIC-041.png
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2015/01/Multi-NIC-05.png
    As you can see, we have successfully created an Azure Virtual Machine with three NICs, as shown in the following diagram:
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2015/01/Multi-NIC-06.png

    The post Create a Virtual Machine with Multiple NICs in Azure IaaS appeared first on Vaggelis Kappas.
  15. kavag
    Every time I present a session about Microsoft Azure IaaS, the most common question is about Virtual Machines’ capability of getting more than one Virtual Network Interface (vNIC). At TechEd Europe 2014, Microsoft announced support for multiple Network Interfaces (vNICs) in Azure VMs, as well as other additions to Azure Virtual Networks like Network Security Groups.
     
    Moreover, the capability of adding more than one vNIC to a Virtual Machine will enable Virtual Appliances scenarios like Firewalls, Load Balancers etc.
     
    In this blogpost we are going to explore all the necessary steps for creating a Virtual Machine with multiple vNICs in Azure IaaS. So, let’s get started.
     
    Read More
  16. kavag
    Every time I present a session about Microsoft Azure IaaS, the most common question is about Virtual Machines’ capability of getting more than one Virtual Network Interface (vNIC). At TechEd Europe 2014, Microsoft announced support for multiple Network Interfaces (vNICs) in Azure VMs, as well as other additions to Azure Virtual Networks like Network Security Groups.
    Moreover, the capability of adding more than one vNIC to a Virtual Machine will enable Virtual Appliances scenarios like Firewalls, Load Balancers etc.
    In this blogpost we are going to explore all the necessary steps for creating a Virtual Machine with multiple vNICs in Azure IaaS. So, let’s get started.

    How to create a Virtual Machine with multiple NICs
    According to our requirements we need to design our Virtual Network with all the required Subnets. The design phase should always precede every implementation. As an example, we can use the following diagram

    In this diagram, a Virtual Network for supporting a common three-tier application is displayed. This Virtual Network has three subnets, Front-End Subnet with network number 172.16.1.0/24, Mid-Tier Subnet with network number 172.16.2.0/24 and Back-End Subnet with network number 172.16.3.0/24. The scope of this blogpost is to create a Virtual Machine with three Network Interfaces, one in each subnet.
    Prerequisites and Constraints
    Multiple NICs can be added to any Azure Virtual Machine, except Basic Tier SKUs. However, the number of NICs, that can be created for a Virtual Machine, depends on its size and is shown in the following table:
     VM Size (Standard SKUs) NICs (max allowed per VM) Large (A3) and A6 2 Extra Large (A4) and A7 4 A9 2 D4 4 D13 4 – Multiple NICs can be added only to Virtual Machines belonging to a Virtual Network (VNET). Non-VNET VMs are not supported.
    – Every Azure Virtual Machine with Multiple NICs has a “default” NIC and additional ones. Internet traffic and its corresponding VIP is only supported on the “default” NIC. There is only one VIP to the IP of the default NIC.
    – A Virtual Machine with Multiple NICs cannot be used as an IP router. The IP packets must be destined to or sourced from one of its IP addresses.
    – The order of the NICs from inside the VM will be random, and could also change across Azure infrastructure updates. However, the IP addresses, and the corresponding Ethernet MAC addresses will remain the same. For example, assume Eth1 has IP address 10.1.0.100 and MAC address 00-0D-3A-B0-39-0D; after an Azure infrastructure update and reboot, it could be changed to Eth2, but the IP and MAC pairing will remain the same. When a restart is customer-initiated, the NIC order will remain the same.
    Create the required Virtual Network
    With the prerequisites and constraints being mentioned, let’s proceed to create the required Virtual Network. As written above, our VNET, with a name of DMZ-VNET, has three subnets: Front-End Subnet (172.16.1.0/24), Mid-Tier Subnet (172.16.2.0/24) and Back-End Subnet (172.16.3.0/24). We can use PowerShell or the management portal to create this VNET and once completed, it will look like this:
    Create the Multi-NIC VM
    The only way, for the time being, to create a Virtual Machine and add Multiple NICs to it, is via PowerShell. That is why we need the latest version of Azure PowerShell Module, which we can be found at http://azure.microsoft.com.

    Once the module is installed, we can use the following commands to create a new Virtual Machine (DMZ-GW) with three Network Interface Cards, each one connected to desired subnet. For better understanding, we have split the script in sections:
    # Create a Storage Account New-AzureStorageAccount -StorageAccountName dmzsa -Location "West Europe" New-AzureService -ServiceName "DMZCS" -Location "West Europe" # Select the Subscription we are going to work with Set-AzureSubscription -SubscriptionName "MSDN-Kappas" -CurrentStorageAccountName "dmzsa" Select-AzureSubscription -SubscriptionName "MSDN-Kappas" -Current # Setting some variables $location = "West Europe" $serviceName = "DMZCS" $vnet = "DMZ-VNET" $subscriptionName = 'MSDN-Kappas' $storageAccount = 'dmzsa' # Select an OS Image $imageFamily = "Windows Server 2012 R2 Datacenter" $imageName = Get-AzureVMImage | where { $_.ImageFamily -eq $imageFamily } | sort PublishedDate -Descending | select -ExpandProperty ImageName -First 1 # Enter required admin credentials $cred = Get-Credential -Message "Enter admin credentials for the VM(s)" $adminUser = $cred.UserName $pwd = $cred.GetNetworkCredential().Password # Define Virtual Machine's configuration $vm1 = New-AzureVMConfig -ImageName $ImageName -Name "DMZ-GW" -InstanceSize ExtraLarge | Add-AzureProvisioningConfig -Windows -AdminUsername $adminUser -Password $pwd | # Configure the "Default NIC" Set-AzureSubnet -SubnetNames "Front-End" | Set-AzureStaticVNetIP -IPAddress "172.16.1.10" | # Configure additional NICs Add-AzureNetworkInterfaceConfig -Name "MidTier NIC" -SubnetName "Mid-Tier" -StaticVNetIPAddress "172.16.2.10"| Add-AzureNetworkInterfaceConfig -Name "BackEnd NIC" -SubnetName "Back-End" -StaticVNetIPAddress "172.16.3.10" # Create the Virtual Machine New-AzureVM -ServiceName $serviceName ` -Location $location ` -VNetName $vnet ` -VMs $vm1 Multiple NICs Validation
    Once the Virtual Machine is created, we can connect via RDP in order to verify its Multiple NICs existence.


    As you can see, we have successfully created an Azure Virtual Machine with three NICs, as shown in the following diagram:


    The post Create a Virtual Machine with Multiple NICs in Azure IaaS appeared first on Vaggelis Kappas.


  17. kavag
    What is Nano Server ?
    Nano Server is a new installation option that became available with the arrival of Windows Server 2016 Technical Preview. It is a purpose-built, stripped down operating system designed to run services and to be managed remotely.
    Windows Server 2016 will offer the following installation options:


    Nano Server has been designed according to Zero-Footprint model and its size on disk is around 500MB. It has no GUI, binaries or metadata in the OS image, it sets up significantly faster and requires far fewer updates and restarts than Windows Server.
     
    Read More --->
  18. kavag
    What is Nano Server ?
    Nano Server is a new installation option that became available with the arrival of Windows Server 2016 Technical Preview. It is a purpose-built, stripped down operating system designed to run services and to be managed remotely.
    Windows Server 2016 will offer the following installation options:
    http://vaggeliskappas.com/wp-content/uploads/2015/11/NanoServer01-1024x638.png
    Nano Server has been designed according to Zero-Footprint model and its size on disk is around 500MB. It has no GUI, binaries or metadata in the OS image, it sets up significantly faster and requires far fewer updates and restarts than Windows Server.

    As an installation option cannot be selected during Windows Server Setup and in order to prepare and customize a VHD image with Nano Server, PowerShell should be used. Nano Server can run either as a Virtual or Physical Machine supporting the following Roles and Features:
    Role / Feature Physical / Virtual Description Compute Physical Hyper-V Role Storage Both Storage role Clustering Both Failover Clustering role Reverse Forwarders Both Helps in testing legacy tools Defender Both Anti-Malware Defender package OEM drivers Physical Selection of drivers that ship in-box with Server Core Guest drivers Virtual Drivers needed to run Nano Server as a VM In order to deploy Nano Server as a Virtual Machine into a Hyper-V host running Windows Server 2016, the following procedure could be used:
    Step 1 – Mount the ISO
    Mount the Windows Server 2016 Technical Preview ISO and copy the contents of \NanoServer folder. If the drive letter for the mounted image is G:\ run the following commands:
    md C:\NanoServer xcopy G:\NanoServer C:\NanoServer /s
    Step 2 – Dot-Source the Scripts
    The PowerShell Scripts that are included into the Installation folder need to be dot-sourced, in order to be used for the Nano Server VHD creation. Alternatively, it is possible to use another PowerShell Script that you will find at TechNet Library or GitHub, for that matter.
    cd C:\NanoServer . .\Convert-WindowsImage.ps1 . .\New-NanoServerImage.ps1
    Step 3 – Create a VHD
    Run the following command to prepare a Nano Server VHD:
    New-NanoServerImage -MediaPath G:\ -BasePath .\Base ` -TargetPath .\NSVM01 -ComputerName NSVM01 ` –GuestDrivers –language en-us -Storage -Clustering ` -EnableIPDisplayOnBoot -DomainName "MGMT.local" ` -EnableRemoteManagementPort New-NanoServerImage CmdLet allows us to specify Media and Target Path, set the Computer Name, add right set of drivers for Physical or Virtual Machine, select if the Nano Server will join an Active Directory Domain etc. Most important, it allows us to select which Roles or Features are going to be installed.
    Step 4 – Create a Virtual Machine
    As soon as the New-NanoServerImage.ps1 has been successfully completed, a new VHD with Nano Server will be available and can be attached as a boot device to a Generation 1 Virtual Machine.
    VM creation can be done with the following script:
    $VMName = "NSVM01" $VMPath = "F:\Hyper-V\"+$VMName $VirtualSwitchName = "vSwitch-INT" New-VM -Name $VMName -MemoryStartupBytes 1GB -SwitchName $VirtualSwitchName ` -VHDPath "$($VMPath)\NSVM01.vhd" -Generation 1 ` | Set-VM -ProcessorCount 2 Start-VM $VMName A couple of seconds after hitting the Start-VM Command, Nano Server will boot and the following screen will appear:
    http://vaggeliskappas.com/wp-content/uploads/2015/11/NanoServer02-1024x950.png
    Next, Login using Domain credentials and the Emergency Management Console will appear:
    http://vaggeliskappas.com/wp-content/uploads/2015/11/NanoServer03-1024x953.pngNavigate using TAB, choose Networking and get Network Adapter’s Settings as shown below:
    http://vaggeliskappas.com/wp-content/uploads/2015/11/NanoServer04-1024x950.pngHow-to Manage the Nano Server
    Nano Server has no GUI or any other console, except of Emergency Management Console that right now is very restricted and can be used only to display Network Adapter’s Properties. So, how can we manage Nano Server?
    Can be managed Remotely using the following tools:
    Remote Graphical Tools (Server Manager, Hyper-V Manager, Disk Manager etc.) PowerShell Remoting PowerShell Direct Third Party Tools & Frameworks (Chef, ASP.NET 5 etc.) Enter a PowerShell remote Session, using the following command:
    Enter-PSSession -ComputerName NSVM01 -Credential MGMT\administrator Then run Get-Process Cmdlet and get the processes that are running to the Nano Server
    http://vaggeliskappas.com/wp-content/uploads/2015/11/NanoServer05-1024x699.png
    Resources
    More information about Nano Server and its deployment Scripts you can find at the following URLs:
    http://aka.ms/NanoServer PowerShell Script to build your Nano Server Image The post Getting Started with Nano Server appeared first on Vaggelis Kappas.
  19. kavag
    What is Nano Server ?
    Nano Server is a new installation option that became available with the arrival of Windows Server 2016 Technical Preview. It is a purpose-built, stripped down operating system designed to run services and to be managed remotely.
    Windows Server 2016 will offer the following installation options:

    Nano Server has been designed according to Zero-Footprint model and its size on disk is around 500MB. It has no GUI, binaries or metadata in the OS image, it sets up significantly faster and requires far fewer updates and restarts than Windows Server.

    As an installation option cannot be selected during Windows Server Setup and in order to prepare and customize a VHD image with Nano Server, PowerShell should be used. Nano Server can run either as a Virtual or Physical Machine supporting the following Roles and Features:
    Role / Feature Physical / Virtual Description Compute Physical Hyper-V Role Storage Both Storage role Clustering Both Failover Clustering role Reverse Forwarders Both Helps in testing legacy tools Defender Both Anti-Malware Defender package OEM drivers Physical Selection of drivers that ship in-box with Server Core Guest drivers Virtual Drivers needed to run Nano Server as a VM In order to deploy Nano Server as a Virtual Machine into a Hyper-V host running Windows Server 2016, the following procedure could be used:
    Step 1 – Mount the ISO
    Mount the Windows Server 2016 Technical Preview ISO and copy the contents of \NanoServer folder. If the drive letter for the mounted image is G:\ run the following commands:
    md C:\NanoServer xcopy G:\NanoServer C:\NanoServer /s
    Step 2 – Dot-Source the Scripts
    The PowerShell Scripts that are included into the Installation folder need to be dot-sourced, in order to be used for the Nano Server VHD creation. Alternatively, it is possible to use another PowerShell Script that you will find at TechNet Library or GitHub, for that matter.
    cd C:\NanoServer . .\Convert-WindowsImage.ps1 . .\New-NanoServerImage.ps1
    Step 3 – Create a VHD
    Run the following command to prepare a Nano Server VHD:
    New-NanoServerImage -MediaPath G:\ -BasePath .\Base ` -TargetPath .\NSVM01 -ComputerName NSVM01 ` –GuestDrivers –language en-us -Storage -Clustering ` -EnableIPDisplayOnBoot -DomainName "MGMT.local" ` -EnableRemoteManagementPort New-NanoServerImage CmdLet allows us to specify Media and Target Path, set the Computer Name, add right set of drivers for Physical or Virtual Machine, select if the Nano Server will join an Active Directory Domain etc. Most important, it allows us to select which Roles or Features are going to be installed.
    Step 4 – Create a Virtual Machine
    As soon as the New-NanoServerImage.ps1 has been successfully completed, a new VHD with Nano Server will be available and can be attached as a boot device to a Generation 1 Virtual Machine.
    VM creation can be done with the following script:
    $VMName = "NSVM01" $VMPath = "F:\Hyper-V\"+$VMName $VirtualSwitchName = "vSwitch-INT" New-VM -Name $VMName -MemoryStartupBytes 1GB -SwitchName $VirtualSwitchName ` -VHDPath "$($VMPath)\NSVM01.vhd" -Generation 1 ` | Set-VM -ProcessorCount 2 Start-VM $VMName A couple of seconds after hitting the Start-VM Command, Nano Server will boot and the following screen will appear:

    Next, Login using Domain credentials and the Emergency Management Console will appear:
    Navigate using TAB, choose Networking and get Network Adapter’s Settings as shown below:
    How-to Manage the Nano Server
    Nano Server has no GUI or any other console, except of Emergency Management Console that right now is very restricted and can be used only to display Network Adapter’s Properties. So, how can we manage Nano Server?
    Can be managed Remotely using the following tools:
    Remote Graphical Tools (Server Manager, Hyper-V Manager, Disk Manager etc.) PowerShell Remoting PowerShell Direct Third Party Tools & Frameworks (Chef, ASP.NET 5 etc.) Enter a PowerShell remote Session, using the following command:
    Enter-PSSession -ComputerName NSVM01 -Credential MGMT\administrator Then run Get-Process Cmdlet and get the processes that are running to the Nano Server

    Resources
    More information about Nano Server and its deployment Scripts you can find at the following URLs:
    http://aka.ms/NanoServer PowerShell Script to build your Nano Server Image The post Getting Started with Nano Server appeared first on Vaggelis Kappas.


  20. kavag
    One question that is coming up too often, at least at TecEd Europe 2014, is if it’s possible to integrate an Azure AD that you got when you signed up to Office 365 with the one you have got when you subscribed to Microsoft Azure. The short answer is yes, it is possible and if you want to learn how this integration happens, then keep reading!
    This scenario means that there are two separate directories. The first one was created when you setup your Office 365 Subscription, while the second one came with Microsoft Azure Subscription.
    If you want to integrate these two directories, Office 365 Tenant into the Microsoft Azure Subscription then you should follow these few easy and quick steps.
    Prerequisites
    Office 365 Subscription Global Administrator account. Microsoft Azure Subscription created by a Microsoft account. Steps:
    Logon to Microsoft Azure Management Portal
    https://manage.windowsazure.com Go to Active Directory | New | Directory | Custom Create
    3. Change the Directory dropdown from the default Create new directory to Use existing directory and click the Check box.

    What happens next is that you are logged out of the Microsoft Azure administrative account and you are redirected to the Office 365 portal logon.
    Next Steps:
    Logon with a Global Administrator account from the Office 365 tenant that you would like to integrate with. After sign-in you are prompted to add the Microsoft Azure administrator account as a global administrator for the Office 365 Tenant directory, click on Continue. Finally, logout of the Office 365 global administrator account and then logon to https://manage.windowsazure.com with your global administrator account. Now you have your directories integrated. Enjoy !  
     
    The post Integrate Microsoft Azure Active Directory tenant with Office 365 appeared first on Vaggelis Kappas.


  21. kavag
    One question that is coming up too often, at least at TecEd Europe 2014, is if it’s possible to integrate an Azure AD that you got when you signed up to Office 365 with the one you have got when you subscribed to Microsoft Azure. The short answer is yes, it is possible and if you want to learn how this integration happens, then keep reading!
    This scenario means that there are two separate directories. The first one was created when you setup your Office 365 Subscription, while the second one came with Microsoft Azure Subscription.
    If you want to integrate these two directories, Office 365 Tenant into the Microsoft Azure Subscription then you should follow these few easy and quick steps.
    Prerequisites
    Office 365 Subscription Global Administrator account. Microsoft Azure Subscription created by a Microsoft account. Steps:
    Logon to Microsoft Azure Management Portal
    https://manage.windowsazure.com Go to Active Directory | New | Directory | Custom Create
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/10/AAD-Integration01.png3. Change the Directory dropdown from the default Create new directory to Use existing directory and click the Check box.
    http://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/10/AAD-Integration02.png
    What happens next is that you are logged out of the Microsoft Azure administrative account and you are redirected to the Office 365 portal logon.
    Next Steps:
    Logon with a Global Administrator account from the Office 365 tenant that you would like to integrate with. After sign-in you are prompted to add the Microsoft Azure administrator account as a global administrator for the Office 365 Tenant directory, click on Continue. Finally, logout of the Office 365 global administrator account and then logon to https://manage.windowsazure.com with your global administrator account. Now you have your directories integrated. Enjoy !  
     
    The post Integrate Microsoft Azure Active Directory tenant with Office 365 appeared first on Vaggelis Kappas.
  22. kavag
    The greatest, community driven, technical event in Greece for IT Professionals and Developers is back!
    It’s been long time since the last ITPRO|DEV Connections event  took place. There are a few reasons for that, but this does not matter anymore as we proudly bring it back to life and this time in virtual form!
    This event is community driven, and this year the number of the communities that take part are bigger than ever before. This signifies great momentum and deep commitment from the community members to help and support other community members. 
    More than 100 speakers with real-world experiences and different backgrounds, leaving in different parts of the world, as now we have grown outside Greek borders, are getting together and sharing their knowledge with all the members of 15 technical communities that are embracing the ITPRO|DEV Connections 2020!
    The event’s tracks
    It will be 2 full days with parallel tracks running from ~10am to ~6pm (local time, that is GMT+2) and it will cover the following categories (in alphabetical order):
    AI & ML Data & Analytics Development DevOps Infrastructure Learning & Certification Modern Workspace Networks & Security Project Management All sessions are 45 minute long.
    The event is FREE, but you have to register here: 

    The event’s details
    We have created the event on a platform that will have all the amenities of a normal conference, like sponsor booths, networking groups for 1-to-1 messaging and video calls, session evaluations, and of course a way to build your own personal schedule for your favorite sessions!
    The event comes with a very handy mobile app that you get to build your schedule and give session feedback and more. So make sure that you download the app and configure it with the 4-digit code that corresponds to our event. All this information is in the registration confirmation email!
    Also, this year is going to be delivered in 2 languages, so make sure you check the session tags for the tag “Lang: EL” or “Lang: EN” in a blue-ish color.
    Since we are in the tags area, there are mainly 4 different colors for tags:
    Dark blue: Session track Magenta: Session tags Light green: Session level Light blue: Session language I’m speaking!
    Apart from being in the organizing team, I have also a session, where I will talk about how the cloud is changing the way infrastructure is designed, and how you can build a highly available and scalable security perimeter by using Cisco Firepower Threat Defense virtual appliances.
    The session is called “Cisco NGFWv scalable design in Azure” and is on Saturday, 12th at 1 pm (GMT+2). The session is demo heavy as it is inspired by real customer project! Looking forward to welcome you if it happens to drop by.
    Call for action!
    What are you waiting for?
    Register here https://www.itprodevconnections.gr build your agenda and join us on 12-13 of December.
    Don’t forget to use the official hashtag of the event in any of your posts which is #itprodevgreece
  23. kavag
    Με μεγάλη χαρά την πρώτη Οκτωβρίου έλαβα ένα email που έλεγε τα παρακάτω
    Είμαι πολύ χαρούμενος και υπερήφανος για τη διάκριση αυτή, η οποία μου δίνει τη δύναμη όσο και την έμπνευση, να συνεχίσω με αμείωτο ζήλο την προσπάθεια και την συνεισφορά στην κοινότητα των IT Pros.

    Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της κοινότητας των IT Pros, το autoexec.gr και τους φίλους, πολλοί από τους οποίους είναι ή ήταν συν-MVPs, για όλη τη βοήθεια, την υποστήριξη και την καθοδήγηση τους όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
    Τέλος θα ήθελα, ιδιαίτερα, να ευχαριστήσω τους φίλους στη Microsoft τόσο για τη διαρκή υποστήριξή τους στην κοινότητα όσο και για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν.
    Σας ευχαριστώ και πάλι και υπόσχομαι να συνεχίσω με αμείωτο ενδιαφέρον και πάθος όλη την προσπάθεια και την συνεισφορά στην κοινότητα των IT Pros.
    The post Microsoft Hyper-V MVP Award 2014 appeared first on Vaggelis Kappas.


  24. kavag
    Με μεγάλη χαρά την πρώτη Οκτωβρίου έλαβα ένα email που έλεγε τα παρακάτω
    Είμαι πολύ χαρούμενος και υπερήφανος για τη διάκριση αυτή, η οποία μου δίνει τη δύναμη όσο και την έμπνευση, να συνεχίσω με αμείωτο ζήλο την προσπάθεια και την συνεισφορά στην κοινότητα των IT Pros.
    Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της κοινότητας των IT Pros, το autoexec.gr και τους φίλους, πολλοί από τους οποίους είναι ή ήταν συν-MVPs, για όλη τη βοήθεια, την υποστήριξη και την καθοδήγηση τους όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
    Τέλος θα ήθελα, ιδιαίτερα, να ευχαριστήσω τους φίλους στη Microsoft τόσο για τη διαρκή υποστήριξή τους στην κοινότητα όσο και για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν.
    Σας ευχαριστώ και πάλι και υπόσχομαι να συνεχίσω με αμείωτο ενδιαφέρον και πάθος όλη την προσπάθεια και την συνεισφορά στην κοινότητα των IT Pros.
    The post Microsoft Hyper-V MVP Award 2014 appeared first on Vaggelis Kappas.
     
    Source
  25. kavag
    Με μεγάλη χαρά την πρώτη Οκτωβρίου έλαβα ένα email που έλεγε τα παρακάτωhttp://vkappas.cloudapp.net/wp-content/uploads/2014/10/MVP01.png
    Είμαι πολύ χαρούμενος και υπερήφανος για τη διάκριση αυτή, η οποία μου δίνει τη δύναμη όσο και την έμπνευση, να συνεχίσω με αμείωτο ζήλο την προσπάθεια και την συνεισφορά στην κοινότητα των IT Pros.

    Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της κοινότητας των IT Pros, το autoexec.gr και τους φίλους, πολλοί από τους οποίους είναι ή ήταν συν-MVPs, για όλη τη βοήθεια, την υποστήριξη και την καθοδήγηση τους όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
    Τέλος θα ήθελα, ιδιαίτερα, να ευχαριστήσω τους φίλους στη Microsoft τόσο για τη διαρκή υποστήριξή τους στην κοινότητα όσο και για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν.
    Σας ευχαριστώ και πάλι και υπόσχομαι να συνεχίσω με αμείωτο ενδιαφέρον και πάθος όλη την προσπάθεια και την συνεισφορά στην κοινότητα των IT Pros.
    The post Microsoft Hyper-V MVP Award 2014 appeared first on Vaggelis Kappas.
×
×
  • Create New...