Εισαγωγή

Πριν από
μερικούς μήνες η Microsoft έθεσε στην διάθεση
του κοινού την έκδοση preview των επερχομένων Windows
Server 8, στα οποία περιλαβάνεται και η καινούρια έκδοση του Hyper-V. Είναι γεγονός ότι έχουν γραφτεί πολλά σχετικά με το καινούριο Hyper-V αλλά τελικώς ήθελα να διαπιστώσω ιδίοις όμασι  τις δυνατότητες της καινούριας αυτής έκδοσης.
Για τον λόγο αυτό χρησιμοποίησα έναν διακομιστή (Server)
Dell PowerEdge R610
στον οποίο εγκατέστησα τον Windows Server
8 Developer Preview.

Ο συγκεκριμένος
διακομιστής έχει τα παρακάτω τεχνικά χαρακτηριστικά:

• 
  
• 2 x quad core Inter Xeon Ε5620 processors.
  
• 32 GB RAM.
  
• 2 x 300 GB 10K RPM SAS disk.
  
• Σύνδεση σε ένα Dell/EMC AX4-5F Fibre Channel storage array.
  

Η πρώτη μου ενέργεια
ήταν η εγκατάσταση του Hyper-V
role στον διακομιστή (server).
Η διαδικασία αυτή δεν έχει αλλάξει σημαντικά σε σχέση με τον Windows
Server 2008 R2, και γι’αυτόν τον
λόγο δεν θα αναφερθώ σε αυτήν. Αντιθέτως αυτό το οποίο θα προσπαθήσω να καλύψω εκτενώς
είναι η δημιουργία και η παραμετροποίηση μιας εικονικής μηχανής στον Windows Server 8 Hyper-V. Σε αυτό το πρώτο μέρος της συγκεκριμένης σειράς άρθρων θα ασχοληθούμε με την
δημιουργία του αρχικού virtual switch
το οποίο
είναι απαραίτητο μιας και θα το χρησιμοποιούν οι εικονικές μηχανές για να
επικοινωνούν με το δίκτυο και αμέσως μετά θα προχωρήσουμε στην διαδικασία
δημιουργίας μιας καινούριας εικονικής μηχανής. Αντιστοίχως στο δεύτερο μέρος θα
παρουσιάσουμε αναλυτικά κάθε ένα ξεχωριστά τα  configuration option
της
καινούριας εικονικής μηχανής την οποία πρόκειται να δημιουργήσουμε.

Ενεργοποιώντας
την δικτυακη υποδομή

Πριν προχωρήσουμε
στην διαδικασία δημιουργίας της πρώτης μας εικονικής μηχανής στον Hyper-V
3.0, πρωτίστως χρειζόμαστε να δημιουργήσουμε ένα εικονικό (virtual)
switch πάνω στο οποίο η εικονική μηχανή δύναται να συνδεθεί. Μέχρι
να υλοποίησουμε το παραπάνω, το σημείο στο οποίο μας ζητείται κατά την διαδικασία
δημιουργίας της εικονικής μηχανής στο οποίο μας ζητείται να συνδέσουμε (attach)
την VM σε ένα δίκτυο δεν θα περιλαμβάνει κανένα
δίκτυο για να συνδεθεί.

Όπως απεικονίζεται
και στην Εικόνα 1 παρακάτω, μπορείται να παρατηρήσετε ότι έχω δημιουργήσει ένα
εικονικό (virtual) switch το οποίο το έχω
ονομάσει External network το
οποίο με την σειρά του είναι συνδεδεμένο με το εξωτερικό δίκτυο. Για να το υλοποιήσω
αυτό, ενεργοποιούμε τον Virtual Switch
Manager και εν συνεχεία επιλέγουμε την επιλογή Create virtual switch.
Στο σημείο αυτό αποδεχόμαστε τα προτεινόμενα (defaults)
και διασφαλίζουμε ότι αυτό το καινούριο εικονικό switch
είναι σε μια φυσική κάρτα δικτύου (physical network
adapter) η οποία με την σειρά της διαχειρίζεται την
διασύνδεση με το εξωτερικό δίκτυο (external network
connectivity).

Εικόνα 1:
Ο Virtual Network Manager

Σε ένα σύστημα
με εγκατεστημένο τον Hyper-V
3.0, υπάρχουν διαθέσιμα ορισμένα ακόμη virtual
network extensions με τα αοποία μπορούμε
να δουλέψουμε. Αυτά απεικονίζονται στην Εικόνα 2.

• 
  
• Microsoft NDIS Capture.
  Ένας οδηγός ο οποίος επιτρέπει την “σύλληψη” – (capturing)
  – της δικτυακής πληροφορίας η οποία διατρέχει το συγκεκριμένο virtual switch.
  
  
• Microsoft Windows Filtering Platform.
  Για το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό παραθέτω αυτούσια την ορισμό όπως αυτός
  δίδεται από την Microsoft διότι η μετάφραση
  στην Ελληνική γλώσσα θα ήταν παρακινδυνευμένη. “Windows Filtering Platform (WFP) is a network traffic processing
  platform… consists of a set of hooks into the network stack and a
  filtering engine that coordinates network stack interactions.” The
  filtering platform provides a standardized method by which Microsoft and
  third party vendors can implement filtering modules that meet specific
  needs.
  

Εικόνα 2:
Τα Virtual switch extensions

Δημιουργία
της εικονικής μηχανής

Τώρα που έχουμε
δημιουργήσει το δίκτυο πάνω στο οποίο μπορούν να συνδεθούν οι εικονικές μηχανές,
είμαστε πλέον σε θέση να δημιουργήσουμε την πρώτη μας εικονική μηχανή. Εάν έχετε
ήδη χρησινοποιήσει τον Hyper-V,
θα γνωρίζετε ότι η διαδικασία αυτή είναι wizard-driven.
Για την εκκίνηση του wizard, κάνουμε δεξί κλικ στον
Hyper-V host
server και αμέσως μετά από το shortcut menu, επιλέγουμε New
> Virtual Machine (Εικόνα 3).

Εικόνα 3:
Δημιουργία μιας καινούριας εικονικής μηχανής

Όπως ανέφερα και
προηγουμένως, η επιλογή αυτή θα εκκινήσει τον wizard.
Στην πρώτη σελίδα του wizard, δεν υπάρχουν και
πολλά πράγματα να δείτε. Απλώς το μόνο το οποίο θα πρέπει να κάνετε είναι κλικ
στο Next button για να προχωρήσετε (Εικόνα
4).

Εικόνα 4: Εισαγωγικές πληροφορίες

Εν συνεχεία θα
ερωτηθούμε, για τον καθορισμό του ονόματος της καινούριας αυτής εικονικής μηχανής
και φυσικά θα θα μας ζητηθεί να επιλέξουμε την διαδρομή δίσκου στην οποία θα αποθηκεύσουμε
την εικονική μηχανή. Εάν τσεκάρουμε το αντίστοιχο checkbox,
όπως αυτό απεικονίζεται στην Εικόνα 5, τότε μας δίδεται η δυνατότητα επιλογής
της τοποθεσίας αποθήκευσης των αρχείων της εικονικής μηχανής διότι σε
διαφορετική περίπτωση τότε αυτόματα επιλέγεται η εξορισμού τοποθεσία (default
location).

Στην πλειοψηφία
των περιπτώσεων, ή θα πρέπει να γίνει επανακαθορισμός της εξορισμού τοποθεσίας
(default location) στην οποία σκοπεύουμε
να αποθηκεύουμε τις εικονικές μηχανές (κάτι το οποίο μπορεί να γίνει από την
σελίδα Hyper-V Settings).
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα πρέπει για κάθε μία ξεχωριστά VM,
να καθορίζουμε την τοποθεσία αποθήκευσης διότι πολύ απλά σε παραγωγικά
επιχειρησιακά περιβάλλονταχρησιμοποιούται non-local
storage για τις εικονικές μηχανές.

Εικόνα 5:  Προσδιορισμός ονόματος και τοποθεσία
της καινούριας εικονικής μηχανής

Κάθε εικονική
μηχανή χρειάζεται RAM και στην επόμενη σελίδα
του wizard μας δίδεται η δυνατότητα να ορίσουμε το ποσό
της μνήμης RAM το οποίο θέλουμε να διαθέσουμε για την
καινούρια VM. Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό  παρατηρώντας την Εικόνα 6, ορίζω (allocating)
το ποσό των 2 GB of RAM
για την
καινούρια μου εικονική μηχανή.

Επιπροσθέτως
σε αυτή την σελίδα, θα παρατηρήσετε την επιλογή με τον διακριτικό τίτλο Enable-Hyper-V to manage the amount of memory dynamically
for this VM. Όταν αυτή η επιλογή είναι ενεργοποιημένη επιτρέπουμε
στον Hyper-V να διαχειρίζεται προληπτικά
την μνήμη έτσι ώστε να χρησιμοποιείται η host
RAM πιο αποδοτικά επιτρέποντας την αύξηση του
αριθμού των εικονικών μηχανών οι οποίες δύναται να τρέχουν ταυτόχρονα σε έναν
και μοναδικό host.

Εικόνα 6: Ρύθμιση
επιλογών μνήμης της καινούριας εικονικής μηχανής

Όπως είναι φυσικό
κάθε καινούρια εικονική μηχανή χρειάζεται έναν τρόπο ή καλύτερα ένα μέσον για
να επικοινωνεί με άλλους διακομιστές (servers) καθώς επίσης και με
τον έξω κόσμο. Αυτό είναι το έργο της διασύνδεσης δικτύου (network connection). Συνεπώς επιλέγουμε την διασύνδεση δικτύου από την σελίδα Configure Networking του wizard,
όπως απεικονίζεται στην Εικόνα 7. Θα πρέπει στο σημείο αυτό να παρατηρήσετε ότι
συνέδεσα την συγκεκριμένη εικονική μηχανή στο external network virtual
switch το οποίο δημιούργησα στην αρχή του
συγκεκριμένου άρθρου.

Εικόνα 7:
Επιλογή δικτύου στο οποίο θέλουμε να συνδέσουμε την συγκεκριμένη εικονική μηχανή

Εν συνεχεία η
εικονική μηχανή χρειάζεται αποθηκευτικό μεσο (storage).
Στο σημείο αυτό έχουμε τρεις επιλογές. Μπορούμε
να δημιουργήσουμε ένα καινούριο εικονικό δίσκο (virtual
hard drive), να χρησιμοποιήσουμε
ένα ήδη υπάρχον εικονικό δίσκο ή να επιλέξουμε το μέσο αποθήκευσης (storage
device) σε κάποια άλλη στιγμή. Στην εικόνα 8, όπως θα διαπιστώσετε
δημιούργησα έναν καινούριο εικονικό δίσκο κάνοντας χρήση των εξ ορισμού
ρυθμίσεων (using the defaults),
βάση των οποίων το μέγεθος καθορίζεται στα 127 GB.
Σημειώστε επίσης ότι η τοποθεσία (location) και το όνομα του
εικονικού δίσκου αποτελούν επίσης default entries.
Επιπροσθέτως η καινούρια αυτή εικονική μηχανή χρησιμοποεί την καινούρια διαμόρφωση
εικονικών δίσκων της Microsoft το VHDX
format, το οποίο επιτρέπει την δημιουργία ενός virtual
drive με τάξη μεγέθους εως και τα 16 TB.

Εικόνα 8: Επιλογή του virtual storage option

Με γνώμονα ότι
έχουμε ολοκληρώσει την επιλογή μνήμης, αποθηκευτικού μέσου και του δικτύου βρισκόμαστε
στο σημείο στο οποίο θα πρέπει να υποδείξουμε στον Hyper-V
τι
πρόκειται να κάνουμε με το θέμα του λειτουργικού συστήματος. Έτσι λοιπόν μπορούμε
να πούμε στον Hyper-V ότι θέλουμε να επιλέξουμε
το λειτουργικό σύστημα αργότερα, κάτι το οποίο ήταν και η δική μου επιλογή όπως
αυτή απεικονίζεται στην Εικόνα 9. Εναλλακτικά μπορούμε να ενημερώσουμε τον Hyper-V
ότι θα
χρησιμοποιήσουμε ένα ISO image
αρχείο
είτε ότι θα χρησιμοποιήσουμε ένα physical host-based
installation media.
Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατόν να έχουμε το installation media αποθηκευμένο σε ένα CD-ROM,
DVD-ROM ή να επιλέξουμε να
εγκαταστήσουμε το λειτουργικό σύστημα από έναν network-based
installation server.

Εικόνα 9:
Επιλογή εγκατάστασης του λειτουργικού συστήματος

Με την ολοκλήρωση
όλων των επιλογών μας αυτομάτως ο wizard μας παρουσιάζει μια
οθόνη περίληψης στην οποία μπορούμε να δούμε συνοπτικά όλες τις επιλογές μας. Εφόσον
είμαστε βέβαιοι για την ορθότητα των επιλογών μας για την δημιουργία της
εικονικής μας μηχανής τότε κάνουμε κλικ στο κουμπί Finish.

Εικόνα 10: Επαλήθευση
των επιλογών μας στην σελίδα Summary

Αμέσως μετά την
δημιουργία της εικονικής μηχανής θα παρατηρήσετε ότι αυτή είναι πλέον καταχωρημένη
στο Virtual Machines box
του Hyper-V
Manager. Βεβαίως στην δεδομένη χρονική στιγμή η εικονική
μας μηχανή βρίσκεται σε κατάσταση Off όπως απεικονίζεται
στην Εικόνα 11.

Εικόνα 11: Η
καινούρια εικονική μηχανή έχει δημιουργηθεί

Συμπέρασμα

Ολοκληρώνοντας έχοντας ήδη δημιουργήσει την εικονική σας μηχανή
μπορείται να την εκκινήσετε και να ξεκινήσετε την χρήση της. Κατα την άποψή μου
θα πρέπει να εξερευνήσουμε διεξοδικά την πληθώρα επιλογών οι οποίες βρίσκονται
στην διάθεσή μας για την πλήρη παραμετροποίηση του καινούριου μας συστήματος. Αυτό
θα είναι το αντικείμενο για τα επόμενα άρθρα της συγκεκριμένης σειράς.